Εορτολόγιο: Ποιοι γιορτάζουν σήμερα Κυριακή 28 Ιουλίου 2024

Δείτε ποιοι γιορτάζουν σήμερα, Κυριακή 28 Ιουλίου 2024.

Σύμφωνα με το Εορτολόγιο, Κυριακή 28 Ιουλίου, είναι της Οσίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου, του Αγίου Ακακίου μάρτυρος εν Μιλήτω, του Αγίου Αυξεντίου μάρτυρος εν Φρυγία, της Αγίας Δροσίδος, του Αγίου Τίμωνος Αποστόλου.

Γιορτάζουν τα ονόματα: Ακάκιος, Κάχι, Κάκι, Αυξέντιος, Αυξέντης, Αυξεντία, Αυξεντούλα, Δρόσος, Δροσίδα, Δροσούλα, Δροσία, Δρόσω, Δροσοσταλία, Δροσοσταλίδα, Δροσίς, Τίμων, Τίμος, Τιμόνα, Τιμόνη, Τίμα, Ειρήνη, Ρένα, Ρήνα, Ρηνιώ, Ρηνούλα, Ειρήνα, Ειρήνγκω, Ρένια, Χρυσοβαλάντω, Χρυσοβαλάντου, Χρυσοβαλαντία, Βαλάντα, Βαλάντω, Χρυσοβαλάντης, Βαλάντης, Βαλάντος, Χρυσοβαλάντος, Πρόχορος, Νικάνωρ, Παρμενάς.

Οι Άγιοι:

Οσία Ειρήνη της Χρυσοβαλάντου   

Η Ειρήνη, όμορφη και ευσεβής κόρη, έζησε τον 9ο αιώνα και καταγόταν από την Καισάρεια της Μικράς Ασίας. Καθ’ οδόν προς την Κωνσταντινούπολη για να παντρευτεί σημαίνοντα αξιωματούχο του Βυζαντίου, γοητεύτηκε από τη ζωή των καλογραιών και αποφάσισε να μονάσει στη Μονή Χρυσοβαλάντου στην Κωνσταντινούπολη, της οποίας διετέλεσε ηγουμένη.

Κοιμήθηκε ειρηνικά και η μνήμη της εορτάζεται στις 28 Ιουλίου.

Απολυτίκιο

Βασιλείας γήινους πάλαι ουκ έτυχες, αλλ’ άφθαρτων στεφάνων νυν σε ηξίωσεν, ο Νυμφίος σου Χριστός ο ωραιότατος ω καθιέρωσας σαύτην, όλη καρδία και ψυχή, Ειρήνη Οσία Μήτερ, Χρυσοβαλάντου η δόξα, ημών δε προσφυγή και βοήθεια.

Άγιος Ακάκιος

Ο Ακάκιος καταγόταν από την Απολλωνία και μαρτύρησε στα χρόνια του βασιλιά Λικίνιου (308-311). Αρχικά, συνελήφθη για την πίστη του και υπέστη βασανιστήρια για να την αποκηρύξει. Τον έριξαν μέσα σε καζάνι με βραστό νερό και διασώθηκε με θεία παρέμβαση, όπως και από την αγριότητα ενός πεινασμένου λιονταριού. Βλέποντας αυτά τα θαύματα, ο έπαρχος Τερέντιος τον άφησε ελεύθερο.

Στη συνέχεια, ο Ακάκιος μετέβη στη Μίλητο, όπου και συνέχισε το κήρυγμα του Ευαγγελίου. Συνελήφθη εκ νέου και οδηγήθηκε σ’ ένα ειδωλολατρικό ναό.  Με την απειλή των βασανιστηρίων θέλησαν να τον υποχρεώσουν να θυσιάσει στα είδωλα. Ο Ακάκιος, όμως, με τη δύναμη της προσευχής του και μόνο, συνέτριψε τα αγάλματα των ειδώλων. Για την πράξη του αυτή αποκεφαλίστηκε.

Άγιος Αυξέντιος ο εν Λαοδικεία Φρυγίας μάρτυρας

Δυστυχώς δεν υπάρχουν καταγεγραμμένες πληροφορίες για τον βίο του αγίου Αυξεντίου εν Λαοδικεία, παρά μόνον ότι μαρτύρησε για την Χριστιανική Πίστη.

Οσία Δροσίς

Χρυσού Δροσίς βληθείσα χωνευτηρίω, Ουχ’ ευρέθη κίβδηλος, ή μικτή ρύπω.

Θυγατέρα του αυτοκράτορα της Ρώμης Τραϊανού, σύμφωνα με το συναξάριό της (Παρισινός Κώδικας Coisl. 223). Τιμάται μαζί με τις πέντε Κανονικές (=μοναχές) από την Εκκλησία στις 22 Μαρτίου για τις υπηρεσίες που προσέφερε στον χριστιανισμό. Στον υπ’ αριθμ. 1578 κώδικα της Εθνικής Βιβλιοθήκης των Παρισίων αναφέρεται με το όνομα Δρουζίλη και η μνήμη της τιμάται στις 22 Σεπτεμβρίου. Την ημέρα της μνήμης της γιορτάζουν όσοι και όσες φέρουν το όνομα Δροσίδα, Δροσούλα, και Δρόσος. Επίσης τιμάται και εορτάζεται και στις 28 Ιουλίου.

Ο Τραϊανός ήταν ένας από τους ρωμαίους αυτοκράτορες, που είχε κηρύξει διωγμό κατά των χριστιανών. Οι κατά τόπους αρχές τους βασάνιζαν και τους θανάτωναν, αφήνοντας τα λείψανά τους άταφα. Όμως, πέντε Κανονικές, δηλαδή πέντε παρθένες, έβγαιναν κρυφά τη νύκτα και τα ενταφίαζαν στο ασκητήριό τους. Στο έργο αυτό βοηθούσε και η Δροσίς (Δροσίδα στη δημοτική), η οποία είχε παραδειγματιστεί από τη ζωή και την προσφορά των μοναχών. Ο μνηστήρας της, όμως, την παρακολούθησε και τη συνέλαβε την ώρα ενός ενταφιασμού. Την οδήγησε μαζί με τις πέντε μοναχές ενώπιον του Τραϊανού και αυτός εμφανώς ταραγμένος από την επιλογή της κόρης του διέταξε να τη θέσουν υπό φύλαξη και να θανατώσουν τις πέντε μοναχές. Η Δροσίδα κάποιο βράδυ κατόρθωσε να διαφύγει από τα ανάκτορα και βρήκε καταφύγιο στο σπίτι κάποιων χριστιανών. Εκεί, έπειτα από οκτώ ημέρες κι ενώ προσευχόταν, κοιμήθηκε ειρηνικά.

Άγιοι Πρόχορος, Νικάνωρ, Τίμων και Παρμένας οι Απόστολοι και Διάκονοι

Eἰς τὸν Πρόχορον.
Mίμημα ὁ Πρόχορος ἐπιστηθίου, Ὤφθη ἀληθῶς. Eὖγε τῆς προθυμίας.

Eἰς τὸν Nικάνορα.
Tὸ δίκτυόν σου Nικάνωρ Θεοῦ Λόγῳ, Πολλοὺς ἀγρεῦσαν ἐρρύη τέλει βίου.

Eἰς τὸν Tίμωνα.
Tιμῶ σέ, Tίμων, ὡς Ἀποστόλων ἕνα, Ὡς Mαρτύρων τε τῶν κεκαυμένων ἕνα.

Eἰς τὸν Παρμενᾶν.
Ἔχει σε τύμβος, ἀλλὰ μέχρι σαρκίου, Ψυχὴ γὰρ ἡ σή, Παρμενᾶ, μετ’ Ἀγγέλων.

Τετρὰς Μαθητῶν, τοῦ θεανθρώπου Λόγου, Τριάδα σεπτὴν πᾶσι κηρύττει λόγῳ.
Εἰκάδι ὀγδοάτῃ Μυστῶν ξυνελήλυθε τετράς.

«Ὃς ἐὰν θέλῃ ἐν ὑμῖν μέγας γενέσθαι, ἔσται ὑμῶν διάκονος» (Κατὰ Ματθαῖον Εὐαγγέλιο, κ΄ 26). Όποιος, δηλαδή, θέλει να γίνει μέγας μεταξύ σας, είπε ο Κύριος, ας είναι υπηρέτης σας και ας μαθαίνει να γίνεται εξυπηρετικός στους άλλους. Σ’ αυτήν την κατηγορία ανθρώπων ανήκαν και οι απόστολοι (από τους 70 μαθητές του Κυρίου) Πρόχορος, Νικάνωρ, Τίμων και Παρμένος. Αυτοί ήταν μεταξύ των επτά εκλεγμένων διακόνων της πρώτης χριστιανικής Εκκλησίας των Ιεροσολύμων (Πράξ. στ’ 5). Το έργο τους ήταν να υπηρετούν και να επιστατούν στη διατροφή των απόρων μελών της Εκκλησίας, ιδιαίτερα των ορφανών και των χηρών. Αλλά υπηρετούσαν και στη διάδοση του θείου λόγου. Έτσι αργότερα, ο μεν Πρόχορος ακολούθησε τον ευαγγελιστή Ιωάννη στη Μικρά Ασία, όπου έγινε επίσκοπος Νικομήδειας και αναδείχθηκε τέλειος διάκονος του επισκοπικού καθήκοντος, ο δε Τίμων υπέστη μαρτυρικό θάνατο στη Βόστρα της Αραβίας, όπου είχε σταλεί να υπηρετήσει το Ευαγγέλιο. Οι άλλοι δύο, ο Νικάνωρ και ο Παρμενάς, πέθαναν στην Ιερουσαλήμ, εκτελώντας το διακονικό τους έργο. Κηδεύθηκαν από τους ίδιους τους Αποστόλους, κάτω από το πένθος όλης της Εκκλησίας, την οποία υπηρέτησαν με τόσο ζήλο και επιτυχία. Έτσι, ο καθένας χωριστά, αναδείχθηκε «πιστὸς διάκονος ἐν Κυρίῳ» (Επιστολή προς Έφεσίους, στ’ 21). Δηλαδή πιστός διάκονος στο έργο του Κυρίου.