Εορτολόγιο: Ποιοι γιορτάζουν σήμερα Τετάρτη 19 Ιουνίου 2024
Σύμφωνα με το Εορτολόγιο, γιορτάζουν τα ονόματα: Παΐσιος, Ιούδας, Θαδδαίος, Ζώσιμος, Ζώσης, Ζήσιμος, Ζήσης, Ζωσιμαίος
Δείτε ποιοι γιορτάζουν σήμερα, Τετάρτη 19 Ιουνίου 2024.
Σύμφωνα με το Εορτολόγιο, Τετάρτη 19 Ιουνίου, είναι του Οσίου Παϊσίου του Μεγάλου, του Αγίου Ιούδα του Θαδδαίου και του Αγίου Ζωσίμου μάρτυρος.
Γιορτάζουν τα ονόματα: Παΐσιος, Παΐσης, Παϊσία, Ιούδας, Θαδδαίος, Ζώσιμος, Ζώσης, Ζήσιμος, Ζήσης, Ζωσιμαίος, Ζώσα, Ζωσιμαία.
Οι Άγιοι:
Όσιος Παΐσιος ο Μέγας και θεοφόρος
Eγώ σε Παΐσιε Άγγελον λέγω, Φύσει μεν ουχί, αλλά τω ξένω βίω.
Ο όσιος Παΐσιος καταγόταν από την Αίγυπτο και γεννήθηκε το έτος 300 μ.Χ. από γονείς πολύ πλούσιους, αλλά και ευσεβείς. Ήταν επτά αδέλφια και ο μικρότερος ήταν ο Παΐσιος. Σε μικρή ηλικία έμεινε ορφανός από πατέρα και η στοργική μητέρα του τον ανέθρεψε σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου. Σε νεαρή ηλικία ο Παΐσιος, πήγε στην έρημο κοντά στον διάσημο, για την αρετή του αββά Παμβώ. Με οδηγό αυτόν τον έμπειρο πνευματικό πατέρα, ο Παΐσιος απέκτησε πολλές θείες αρετές. Όταν πέθανε ο Παμβώ, ο Παΐσιος αναχώρησε στο δυτικό μέρος της ερήμου και εκεί έστησε τη διαμονή του, όπου πλήθος ανθρώπων πήγαιναν προς αυτόν, για να ζητήσουν το δρόμο της σωτηρίας και ν’ ακούσουν από το στόμα του λόγια πνευματικά και ψυχωφελή. Όταν ο Παΐσιος έφτασε σε βαθιά γεράματα, τον παρεκάλεσαν πολλοί αδελφοί, ν’ αφήσει την έρημο και να κατεβεί στην κοντινότερη πόλη, για να μπορέσουν πολλοί άνθρωποι να ωφεληθούν από τους άγιους λόγους του. Πράγμα που έγινε και έτσι δόθηκε σε πολλούς η ευκαιρία να γνωρίσουν τον δρόμο της σωτηρίας, από τα θεόπνευστα λόγια του Παϊσίου. Μαθητής του Οσίου, υπήρξε και ο Όσιος Παύλος. Αφού ωφέλησε πολλούς συνανθρώπους του, πέθανε σε πολύ προχωρημένη ηλικία και τον έθαψαν στην έρημο όπου ασκήτευε. Μετά από χρόνια, ο πατήρ Ισίδωρος, ανακόμισε τα άγια λείψανα του και τα μετέφερε στην Πισιδία, όπου τα εναπόθεσε στο εκεί Μοναστήρι του.
Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’ Ὁ ἔνσαρκος ἄγγελος, τῶν Μοναστῶν κορωνίς, ὁ ἄσαρκος ἄνθρωπος, τῶν οὐρανῶν οἰκιστής, ὁ θεῖος Παΐσιος, χαίρει τὴ αὐτοῦ μνήμη, σὺν ἠμὶν ἑορτάζων, νέμει τοὶς κοπιώσι, δι’ αὐτὸν θεῖον χάριν διὸ ἐν προθυμίᾳ πολλὴ τοῦτον τιμήσωμεν.
Απόστολος Ιούδας ο Θαδδαίος
Ένας από τους δώδεκα μαθητές του Χριστού, η μνήμη του οποίου τιμάται από την Εκκλησία στις 19 Ιουνίου και στις 21 Αυγούστου.
Στην Καινή Διαθήκη, αναφέρεται και ως Ιούδας ο Ιακώβου (Λουκ. στ’ 16, Πράξ. α’ 13, Ιωάν, ιδ’ 22). Ήταν πιθανότατα αδελφός του Αποστόλου Ιακώβου του επιλεγόμενου Μικρού ή Αλφαίου. Στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου (ι’ 3) μνημονεύεται ως Λεββαίος (θαραλλέος) ο επικληθείς και Θαδδαίος (μεγάθυμος), ενώ στο Ευαγγέλιο του Μάρκου (γ’ 18) απλώς ως Θαδδαίος. Με αφορμή τις ονομασίες αυτές του Ιούδα στα Ευαγγέλια, ο Ιερώνυμος τον χαρακτηρίζει Τριώνυμο (τρία ονόματα). Ο Ιούδας υπήρξε μαθητής του Ιωάννου του Προδρόμου κι έδρασε στη Μεσοποταμία. Μαρτύρησε στην Έδεσσα (σημερινή Ούρφα Τουρκίας) ή στη Βηρυτό περί το 80. Η αποδιδόμενη σε αυτόν συγγραφή της «Καθολικής Επιστολής» της Καινής Διαθήκης από παλαιότερους, αλλά και νεώτερους ερμηνευτές, δεν πρέπει να θεωρείται βέβαιη, λόγω ελλείψεως στοιχείων. Μάλλον συγγραφέας της Καθολικής Επιστολής είναι ο Ιούδας ο αδελφόθεος.
Απολυτίκιο
Χριστού σε συγγενή, ω Ιούδα ειδότες, και μάρτυρα στερρόν, ιερώς ευφημούμεν, την πλάνην πατήσαντα, και την πίστιν τηρήσαντα, όθεν σήμερον, την παναγίαν σου μνήμην, εορτάζοντες, αμαρτημάτων την λύσιν, ευχαίς σου λαμβάνομεν.
Άγιος Ζώσιμος
Ψυχὴν ὑπὲρ σοῦ Ζώσιμος θεὶς φιλτάτην, Ξίφει θανών, ζῇ ψυχικὴν ζωήν, Λόγε. Ἐννεακαιδεκάτη ξίφεσι Ζώσιμος θνῄσκει.
Εὕρατο ζωὴν Ζώσιμος αἰωνίαν, Τῆς αὐτοζωῆς ἕνεκεν θανὼν ξίφει.
Ανήκε στις στρατιωτικές τάξεις (καταγόταν από την Απολλωνιάδα της Σωζόπολης), όταν βασιλιάς της Ρώμης ήταν ο Τραϊανός (89 – 117 μ.Χ.). Δέχτηκε τη χριστιανική διδασκαλία, βαπτίστηκε και έγινε από τους πιο ένθερμους χριστιανούς. Αλλά το 98 μ.Χ. ο έπαρχος στην Αντιόχεια της Πισιδίας Δομιτιανός, σκληρός πολέμιος της Εκκλησίας, διέταξε το θάνατο του, αφού είδε ότι καμία απειλή δεν ίσχυσε στο να τον σύρει και πάλι στη λατρεία των ειδώλων. Στην αρχή τον έδειραν και του έσχισαν τις πλευρές, που κατόπιν έκαψαν με σίδερο πυρακτωμένο. Όταν όμως και αυτά δεν έφεραν αποτέλεσμα, τότε τον αποκεφάλισαν και έτσι πήρε το αθάνατο στεφάνι του μαρτυρίου.
Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ´ Στολαῖς ταῖς ἐξ αἵματος ὠραϊζόμενος, Κυρίῳ παρίστασαι τῷ Βασιλεῖ οὐρανῶν, ἀοίδιμε Ζώσιμε· ὅθεν σὺν ἀσωμάτων καὶ μαρτύρων χορείαις, ᾄδεις τῇ τρισαγίῳ καὶ φρικτὴ μελωδία· διὸ ταῖς ἱκεσίαις ταῖς σαῖς σῷζε τοὺς δούλους σου.