Εορτολόγιο: Ποιοι γιορτάζουν σήμερα Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2024
Σύμφωνα με το Εορτολόγιο, γιορτάζουν τα ονόματα: Κλήμης, Φιλούμενος, Χρυσόγονος, Ερμογένης, Μάλχος, Καρίων
Δείτε ποιοι γιορτάζουν σήμερα, Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2024.
Σύμφωνα με το Εορτολόγιο, Κυριακή 24 Νοεμβρίου, είναι των Ιερομαρτύρων Κλήμεντος Πάπα Ρώμης και Πέτρου επισκόπου Αλεξανδρείας, του Ερμογένους επισκόπου Ακραγαντίνων.
Γιορτάζουν τα ονόματα: Κλήμης, Φιλούμενος, Χρυσόγονος, Ερμογένης, Μάλχος, Καρίων.
Οι Άγιοι:
Άγιος Κλήμης Ιερομάρτυρας, επίσκοπος Ρώμης
Βληθεὶς ὁ Κλήμης εἰς βυθὸν σὺν ἀγκύρᾳ, Πρὸς Χριστὸν ἥκει, ἄγκυραν τὴν ἐσχάτην.
Ο Άγιος Κλήμης ήταν Ρωμαίος αριστοκράτης από βασιλικό γένος, γιος του Φαύστου και της Ματθιδίας. Ο Κλήμης σπούδασε όλες τις επιστήμες της ελληνικής παιδείας, αντάμωσε τον Απόστολο Πέτρο και διδάχθηκε απ’ αυτόν την αληθινή πίστη και θεογνωσία, οπότε και έγινε θερμός κήρυκας του Ευαγγελίου και συνέγραψε αρκετά συγγράμματα. Ο Κλήμης υπήρξε τρίτος επίσκοπος Ρώμης, αφού διαδέχθηκε τον Ανέγκλητο, περίπου το έτος 92 μ.Χ. Ποίμανε με υπέρμετρο ζήλο την Εκκλησία της Ρώμης, στα βαρεία εκείνα χρόνια των άγριων διωγμών. Συνελήφθη από τον Δομετιανό και εξορίστηκε σε πόλη έρημο κοντά στη Χερσώνα. Εκεί, έδεσαν στο λαιμό του μια σιδερένια άγκυρα και τον έριξαν στη θάλασσα, όπου παρέδωσε την αγία ψυχή του (101 μ.Χ). Αξίζει, όμως, να σημειώσουμε ότι ο Κλήμης δεν υπήρξε μόνο σοφός κατά την γραμματική μόρφωση, αλλά ανήκε σ’ αυτούς που ο Θείος Παύλος ονομάζει «σοφοὺς εἰς τὸ ἀγαθόν, ἀκεραίους δὲ εἰς τὸ κακόν» (Προς Ρωμαίους, ιστ’ 19). Συνετούς, δηλαδή, όταν κάνουν το καλό και συγχρόνως αμέτοχους σε κάθε κακό.
Ἀπολυτίκιον
Ὁ Θεὸς τῶν Πατέρων ἠμῶν, ὁ ποιῶν ἀεὶ μεθ’ ἠμῶν, κατὰ τὴν σὴν ἐπιείκιαν, μὴ ἀποστήσης τὸ ἔλεός σου ἀφ’ ἠμῶν, ἀλλὰ ταὶς αὐτῶν ἰκεσίαις, ἐν εἰρήνῃ κυβέρνησον τὴν ζωὴν ἠμῶν.
Άγιος Πέτρος Ιερομάρτυρας Αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας
Ἄρρηκτος ἦν τὴν πίστιν ὁ τμηθεὶς Πέτρος, Ὃς εἶδε Χριστοῦ τὴν στολὴν ἐρρηγμένην.
Ο Άγιος Πέτρος συνδύαζε θερμότατο ζήλο και ανώτερη λαμπρή μόρφωση. Και γρήγορα κατέλαβε σπουδαία θέση στην εκκλησία της Αιγύπτου, αφού διαδέχτηκε τον αρχιεπίσκοπο Αλεξανδρείας Θεωνά. Το έτος 306 μ.Χ. προήδρευσε σε Σύνοδο πού καταδίκασε και καθήρεσε τον επίσκοπο Λυκοπόλεως Μελέτιο. Αλλά αυτός για να εκδικηθεί τον Πέτρο τον κατάγγειλε στον αυτοκράτορα Μαξιμιανό Γαλέριο, όταν αυτός κήρυξε διωγμό κατά των χριστιανών. Τότε ο ευσεβής αρχιεπίσκοπος, έδειξε τη μεγάλη και λαμπρή διαγωγή του. Προκειμένου να συλληφθεί από τον έπαρχο Αλεξανδρείας, κάλεσε τους πιο άξιους πρεσβυτέρους της αρχιεπισκοπής του, τον Αχιλλά και τον Αλέξανδρο. Τους ανήγγειλε ότι έφτασε το τέλος του και όρισε διαδόχους του. Κατόπιν, για να μη αντιληφθεί τη σύλληψη του ο χριστιανικός λαός, που ήταν συγκεντρωμένος μπροστά στην πόρτα του, βγήκε και παραδόθηκε στους στρατιώτες από μια τρύπα, που ανοίχτηκε στο πίσω μέρος του σπιτιού του. Έπειτα τον πήγαν κρυφά στον τόπο της θανατικής εκτέλεσης, όπου τον αποκεφάλισαν τον Νοέμβριο του 311 μ.Χ. αφού ποίμανε την Εκκλησία της Αλεξάνδρειας 12 χρόνια. Από κάποιο σύγγραμμα του «περὶ θεότητας» διασώθηκαν μερικά κομμάτια. Σώζονται επίσης Κανόνες από τη συγγραφή του «περὶ Μετανοίας», που έγραψε όταν οδηγούσε στην επιστροφή χριστιανούς, που κατά τους διωγμούς δεν μπόρεσαν να μείνουν σταθεροί στην πίστη. Επίσης η ευσεβής οξυδέρκεια του Πέτρου, είχε διακρίνει τις αιρετικές τάσεις του νεαρού τότε διακόνου Αρείου και τον αφόρισε. Αλλά ύστερα τον δέχτηκε πάλι, αφού δήλωσε μετάνοια και ζήτησε δημόσια συγνώμη.
Ἀπολυτίκιον Ἦχος γ’
Tῆς θείας γνώσεως εὔσημοι σάλπιγγες καὶ τῶν τῆς πίστεως θεσμῶν ἐκφάντωρες ἱερομάρτυρες Χριστοῦ ἐδείχθητε τοῖς ἐν κόσμῳ, Κλήμη παναοίδιμε, τῆς ζωῆς κλῆμα εὔκαρπον καὶ Πέτρε θεόσοφε, εὐσεβῶν πέτρα ἄρρηκτε· διὸ ὡς τῶν ἀρρήτων ἐπόπται, ῥύσασθαι πάσης ἡμᾶς βλάβης.
Άγιος Ερμογένης επίσκοπος Ακραγαντίνων
Ἀπάρας Ἑρμόγενες ἀνθρώπων γένους, Κατῄσχυνας φρύαγμα δαιμόνων γένους.
Ο Άγιος Ερμογένης απεβίωσε ειρηνικά. Δεν έχουμε όμως άλλες λεπτομέρειες για τον βίο του Αγίου.
Όσιος Μάλχος
Οἱ ψυχοπομποὶ συγκατέπτησαν νόες, Ψυχὴν ἀπάξαι Μάλχε τὴν σὴν Κυρίῳ.
Ο Όσιος Μάλχος απεβίωσε ειρηνικά. Δεν έχουμε άλλες λεπτομέρειες για τον βίο του Οσίου.
Όσιος Καρίων
Θεὶς πάντα πόρρω Καρίων ψυχῆς κάραν, Ἤθλησε νῷ νήφοντι μέχρι καὶ τέλους.
O Όσιος Kαρίων είναι κατά σάρκα και πνεύμα πατέρας του Oσίου Ζαχαρίου (βλέπε 24 Μαρτίου). Για τον Όσιο Καρίωνα γράφεται στον Eυεργετινό, σελ. 468, ότι είπε και το εξής απόφθεγμα: «Άνθρωπος μένων μετά παιδίου, ει μεν δεν είναι δυνατός, έρχεται κάτω και βλάπτεται. Eι δε και είναι δυνατός, αγκαλά και δεν έρχεται κάτω· ήτοι δεν βλάπτεται. Όμως εις ανώτερον μέτρον αρετής δεν προκόπτει».
Ο Όσιος Καρίων απεβίωσε ειρηνικά.
Άγιοι Φιλούμενος και Χριστόφορος
Φιλούμενον τέμνουσι καὶ Χριστοφόρον, Αὐτῷ φανέντας πράγματι Χριστοῦ φίλους.
Οι Άγιοι Φιλούμενος και Χριστόφορος μαρτύρησαν δια ξίφους.
Άγιος Ευγένιος
Μάτην ὀπὴ ὡς κλεῖθρα τὸν πηλὸν φέρεις· Εὐγενίῳ γὰρ πρὸς Θεὸν τρίβος γίνῃ.
Ο Άγιος Ευγένιος μαρτύρησε, αφού τον έκτισαν ζωντανό, μέσα στην τρύπα ενός τείχους.
Άγιοι Προκόπιος και Χριστόφορος
Ὁ Προκόπιος «Ὡς ἐγὼ Χριστοφόρε, Θοῦ καὶ σύ, φησίν, εἰς τομὴν τὸν αὐχένα».
Οι Άγιοι Προκόπιος και Χριστόφορος μαρτύρησαν δια ξίφους το 274 μ.Χ.
Άγιος Αλέξανδρος
Ήθλησεν Aλέξανδρος ευσεβοφρόνως, Σαφώς παριστών, πώς φιλείν Xριστόν πρέπει.
Ο Άγιος Αλέξανδρος μαρτύρησε στην Κόρινθο το 360 μ.Χ. Δεν έχουμε άλλες λεπτομέρειες για τον βίο του Αγίου.
Όσιος Γρηγόριος
Eξ Aσίας φυς Γρηγόριε πατρίδος, Tαις αρεταίς έλαμψας ηλίου δίκην.
Ο Όσιος Γρηγόριος ήταν από τα μέρη της Ανατολής και ήλθε και ασκήτευσε στη Χρυσή Πέτρα. Δεν έχουμε άλλες λεπτομέρειες για τον βίο του Οσίου.
Άγιος Χρυσόγονος
O Xρυσόγονος εμφανώς χρυσούς γόνος, Θεού Πατρός πέφηνε τμηθείς εκ ξίφους.
Ο Άγιος Χρυσόγονος καταγγέλθηκε σαν θερμός κήρυκας του ονόματος του Χριστού, συνελήφθη με διαταγή του Διοκλητιανού και φυλακίστηκε στην Ρώμη. Από την φυλακή στήριζε και καθοδηγούσε πολλούς πιστούς. Αργότερα ο Διοκλητιανός του έταξε τιμές και αξιώματα, διότι ο Χρυσόγονος ήταν ανώτερης παιδείας και από ευγενή καταγωγή. Αυτός όμως παρέμεινε σταθερός στην ομολογία της χριστιανικής πίστης. Εξοργισμένος ο Διοκλητιανός, διέταξε και τον έσφαξαν με τσεκούρι. Το δε λείψανο του το έριξαν στη θάλασσα, όπου το βρήκε κάποιος Ιερέας Ζωίλος, ο όποιος αφού το παράλαβε κρυφά το έθαψε με ευλάβεια μέσα στο σπίτι του.
Όσιος Μάρκος ο Τριγλινός
Προσχών ο Mάρκος ακλινώς Θεώ Λόγω, Tρανώς μεταστάς και συνών αυτόν βλέπει.
Ο Όσιος Μάρκος ήταν μάλλον ήταν από την Τρίγλια της Βυθινίας και ασκήτευε σε μια από τις εκεί τέσσερις μεγάλες Μονές.
Άγιος Θεόδωρος που μαρτύρησε στην Αντιόχεια
Δῶρον Θεοῦ τέμνουσι Μάκαρ σε ξίφει, Δῶρον Θεῷ φέροντα αἷμα τραχήλου.
Ο Άγιος Θεόδωρος μαρτύρησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Ιουλιανού του Παραβάτη (361 μ.Χ.) και έπαρχου Σαλουστίου. Ο Θεόδωρος λοιπόν, κατά την μετακομιδή του λειψάνου του Αγίου Βαβύλα επισκόπου Αντιοχείας (βλέπε 4 Σεπτεμβρίου), από το προάστιο Δάφνη στην Αντιόχεια, έψαλλε τον ύμνο του Δαβίδ και τόνιζε ιδιαίτερα το «αἰσχυνθήτωσαν πάντες οἱ προσκυνοῦντες τοῖς γλυπτοῖς». Συνελήφθη γι’ αυτό και μαστιγώθηκε με μαστίγια από νεύρα βοδιών, έσκισαν τις πλευρές του και στη συνέχεια τον άφησαν να φύγει. Αλλά καταγγέλθηκε και πάλι, ότι εξακολουθούσε να κοροϊδεύει τα είδωλα, συνελήφθη για δεύτερη φορά και αποκεφαλίστηκε.
Άγιος Νικόδημος ο Οσιομάρτυρας από την Βέροια
Ο Άγιος Νικόδημος καταγόταν από πλούσια και αρχοντική οικογένεια της Βέροιας. Έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Ανδρονίκου Β΄ Παλαιολόγου και ασκήτευσε στη μονή Φιλοκάλλους στη Θεσσαλονίκη. Ο Άγιος βοηθούσε τις πόρνες να ξεφύγουν από την αμαρτία και για το λόγο αυτό βρισκόταν τακτικά στα καταγώγια όπου εργάζονταν. Οι μοναχοί της Μονής του δεν αντιλαμβάνονταν την πνευματική του καλλιέργεια και του συμπεριφέρονταν ως μέθυσο και πόρνο. Οι προαγωγοί των πορνών των φθόνησαν για την πνευματική του εργασία και τον μαχαίρωσαν. Αιμόφυρτος μεταφέρθηκε στη Μονή όπου δεν του επετράπη η είσοδος και ξεψύχησε προ των πυλών. Το σώμα του ρίχθηκε σε μέρος δυσώδες. Μετά παρέλευση δεκαετίας ανέβλυσε μύρο και τότε διαπιστώθηκε η αγιότης του. Όταν ηγουμένευσε στη Μονό, ο μαθητής του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά, ο Όσιος Φιλόθεος ο Κόκκινος (βλέπε 11 Οκτωβρίου), συνέγραψε τον βίο του. Οι αλλεπάλληλες καταστροφές των τόπων δε διέσωσαν το λείψανό του, αλλά ούτε και την ακριβή θέση της Μονής Φιλοκάλλους. Η μνήμη του Αγίου μετά την ανάσυρση από τη λήθη των αγώνων του τοποθετήθηκε από τον Μητροπολίτη Βεροίας κ. Παύλο Γιαννικόπουλο στις 24 Νοεμβρίου, επέτειο χειροτονίας εις αρχιερέα του μακαριστού επισκόπου.
Όσιος Μερκούριος ο νηστευτής
Ο Όσιος Μερκούριος ο νηστευτής έζησε τον 14ο αιώνα μ.Χ. στην Λαύρα των Σπηλαίων.
Σύναξη των Αχαιών Αγίων
Η Κυριακή προ της εορτής του Αγίου Ανδρέου είναι αφιερωμένη στους εν Αχαΐα διαλάμψαντας Αγίους και εορτάζεται με ξεχωριστή λαμπρότητα. Στον χορό των εν Αχαΐα ανήκουν οι:
1) Άγιος Απόστολος Ανδρέας ο Πρωτόκλητος. Πολιούχος των Πατρών που μαρτύρησε στην Πάτρα περί το 62 μ.Χ. (βλέπε 30 Νοεμβρίου).
2) Άγιος Λουκάς ο Ευαγγελιστής. Εκ των Ο’ Αποστόλων. Κήρυξε στην Αχαΐα και σύμφωνα με διάφορες Αγιολογικές πηγές εκεί συνέγραψε το Ευαγγέλιον και τας Πράξεις των Αποστόλων (βλέπε 18 Οκτωβρίου).
3) Άγιος Ηρωδίων ο Απόστολος, Επίσκοπος Πατρών. Εκ των Ο’ Αποστόλων (βλέπε 10 Nοεμβρίου και 28 Mαρτίου).
4) Άγιος Σωσίπατρος ο Απόστολος εξ Αχαΐας. Εκ των Ο’ Αποστόλων (βλέπε 29 Απριλίου).
5) Άγιος Μύρων ιερομάρτυς εξ Αχαΐας. Μαρτύρησε στην Κύζικο επί Δεκίου (βλέπε 17 Αυγούστου).
6) Άγιος Αρτέμιος ο Μεγαλομάρτυς (βλέπε20 Οκτωβρίου).
7) Άγιος Ασχόλιος (ή Αχόλιος), Επίσκοπος Θεσσαλονίκης (βλέπε 23 Ιανουαρίου).
8) Παύλος ο Πατρεύς, ο Οσιομάρτυς. Ηγούμενος των εν Ραϊθώ μαρτυρησάντων Αγίων Πατέρων (βλέπε 14 Ιανουαρίου).
9) Άγιος Αθανάσιος, Επίσκοπος Μεθώνης (βλέπε 10 Δεκεμβρίου).
10) Όσιος Ιωσήφ ο Υμνογράφος (βλέπε 3 Απριλίου).
11) Όσιος Ηλίας ο Σικελιώτης (βλέπε 17 Αυγούστου).
12) Όσιοι Ηλίας ο Σπηλαιώτης και Αρσένιος (βλέπε 11 Σεπτεμβρίου).
13) Όσιος Δανιήλ ο ἐν τῷ κάστρῳ των Πατρών (βλέπε 23 Ιουνίου).
14) Αγία Μάρτυς Ολυμπία (βλέπε 11 Μαΐου).
15) Όσιος Σάββας ο Βατοπεδινός (βλέπε 15 Ιουνίου).
16) Άγιος Ζαχαρίας ο Νεομάρτυς (βλέπε 20 Ιανουαρίου).
17) Όσιος Ιωακείμ Νοτενών (βλέπε 3 Ιουλίου).
18) Άγιος Παύλος ο Οσιομάρτυρας (βλέπε 22 Μαΐου).
19) Άγιοι Αναστασία και Χριστόδουλος και οι συν αυτοίς Νεομάρτυρες. (Τρίτη Διακαινησίμου).
Σύναξη Αγιωτών Αγίων
Η Αγιά και από την ονομασία και ετυμολογία της λέξεως παραπέμπει σε μία περιοχή («Χώρα» Αγιάς, όπου άκμασε η μοναστική πολιτείας του «Όρους των Κελλίων») όπου ζουν άγιοι άνθρωποι (Αγία (περιοχή-Αγιά), επειδή υπήρχαν πολλά Μοναστήρια και ζούσαν πολλοί Μοναχοί («άγιοι άνθρωποι»). Πράγματι, το πλήθος των Ιερών Μονών, Ιερών Ναών, εξωκκλησιών και των εκκλησιαστικών θησαυρών της Αγιάς είναι πολύ μεγάλο. Αυτός ο τόπος έχει κάποια δικά του ιδιαίτερα πολιτιστικά και εκκλησιαστικά χαρακτηριστικά. Αξιώθηκε επίσης να βγάλει από τα σπλάγχνα του τον άγιο Συμεών τον ανυπόδητο και μονοχίτωνα, να δεχθεί στους κόλπους του τον άγιο Δαμιανό, να δεχθεί τις ιεροκηρυκτικές επισκέψεις τού ιερομάρτυρος αγίου Κοσμά τού Αιτωλού και να τιμά από αιώνες με ξεχωριστό τρόπο τους δύο οσίους Αντωνίους, τον Μέγα και τον εν Βεροία ασκήσαντα. Η μεγαλύτερη τοπική γιορτή είναι αυτή του Αγίου Αντωνίου την 1η Σεπτεμβρίου. Η καθιέρωση τοπικής εορτής όλων των Αγιωτών Αγίων, αποτελεί μια συνολική τιμή στους μεγάλους αυτούς Αγίους, ενω βοηθά στην πνευματική καλλιέργεια των κατοίκων. Στο παρελθόν, όταν αρχιερατικός επίτροπος Αγιάς ήταν ο π. Ιωαννίκιος Βαρβαρέλης, είχε ιστορηθεί η εικόνα των Αγιωτών Αγίων και είχε γίνει απόπειρα συντάξεως ειδικής ακολουθίας, πού όμως δεν τελεσφόρησε. Αργότερα, όταν αρχιερατικός επίτροπος Αγιάς ανέλαβε ο π. Νεκτάριος Δρόσος, πραγματοποιήθηκε ειδική Ημερίδα(18 Μαΐου 2003) με τίτλο «ΣΥΝΑΞΙΣ ΑΓΙΩΤΩΝ ΑΓΙΩΝ» και με επτά σχετικές εισηγήγεις. Αργότερα προτάθηκε από την ιερατική σύναξη περιφέρειας Αγιάς και ο Μητροπολίτης Δημητριάδος αποδέχτηκε, κάθε τελευταία Κυριακή του Νοεμβρίου να καθιερωθεί η εκκλησιαστική γιορτή με την ονομασία «Σύναξις Αγιωτών Αγίων». Οι άγιοι που θα τιμώνται είναι:
Συμεών ο μονοχίτων και ανυπόδυτος (βλέπε 19 Απριλίου), Δαμιανός ό εν Κισσάβω (βλέπε 14 Φεβρουαρίου), Κοσμάς ό Αιτωλός (βλέπε 24 Αυγούστου), Αντώνιος ο μέγας (βλέπε 17 Ιανουαρίου),
Αντώνιος ο εν Βεροία (βλέπε 17 Ιανουαρίου), Νικόλαος ο εν Βουνένοις (βλέπε 9 Μαΐου)
και θα έχει ως κέντρο των εκκλησιαστικών τελετών και εκδηλώσεων τον ιστορικό Ιερό Ναό Αγίων Αντωνίων Αγιάς.