Εορτολόγιο: Ποιοι γιορτάζουν σήμερα Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 2024
Σύμφωνα με το Εορτολόγιο, γιορτάζουν τα ονόματα: Γενέσιος, Αυτόνομος, Κουρνούτος, Μακεδόνιος, Τατιανός
Δείτε ποιοι γιορτάζουν σήμερα, Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 2024.
Σύμφωνα με το Εορτολόγιο, Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου, είναι η Απόδοσις της εορτής του Γενεσίου της Θεοτόκου, των Ιερομαρτύρων Αυτονόμου και Κουρνούτου επισκόπου Ικονίου.
Γιορτάζουν τα ονόματα: Γενέσιος, Αυτόνομος, Κουρνούτος, Μακεδόνιος, Τατιανός.
Οι Άγιοι:
Απόδοση εορτής κοιμήσεως Θεοτόκου
Σήμερα η εκκλησία μας εορτάζει την Απόδοση της κοιμήσεως Θεοτόκου.
Επίσης, στις 22 και 23 Αυγούστου, εορτάζει με κάθε εκκλησιαστική και βυζαντινή μεγαλοπρέπεια, η ιστορική Μονή της Παναγίας της Προυσιώτισσας στον Προυσσό Ευρυτανίας.
Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’.
Ἐν τὴ Γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας, ἐν τὴ Κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε, Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν, μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς, καὶ ταὶς πρεσβείαις ταὶς σαὶς λυτρουμένη, ἐκ θανάτου τᾶς ψυχᾶς ἠμῶν.
Άγιος Αυτόνομος
Θῦμα τραπέζῃ προὐτέθη τῇ σῇ Λόγε, Θύτης σὸς Αὐτόνομος, ἐκθανὼν λίθοις.
Αὐτόνομος δὲ λίθοις δυωκαιδεκάτῃ κατελεύσθη.
Ο Άγιος Αυτόνομος ήταν επίσκοπος στην Ιταλία και είχε στην επισκοπή του πλούσια χριστιανική δράση. Όταν άρχισε ο διωγμός του Διοκλητιανού εγκατέλειψε τη θέση του, και πήγε στους Σώρεους της Μικράς Ασίας. Εκεί εγκαταστάθηκε στο σπίτι ενός χριστιανού, του Κορνήλιου και συνέχιζε να διδάσκει το Ευαγγέλιο. Στη συνέχεια μετέβη στην Λυκαονία και στην Ισαυρία για να συνεχίσει το έργο του. Πριν ξεκινήσει το ταξίδι του χειροτόνησε διάκονο τον Κορνήλιο. Ύστερα από καιρό όταν επέστρεψε στους Σωρεούς, και είδε το πολύ καλό έργο πού είχε κάνει να ασπαστούν τον χριστιανισμό πολλοί άνθρωποι, τον χειροτόνησε ιερέα. Αφού επισκέπτεται πολλές περιοχές στον Εύξεινο Πόντο επιστρέφει πάλι κοντά στον Κορνήλιο και τον χειροτονεί επίσκοπο. Το θεάρεστο έργο που έχει κάνει ο άγιος Αυτόνομος ενοχλεί τούς ειδωλολάτρες και τον σκοτώνουν με λιθοβολισμό την ώρα πού λειτουργούσε μέσα στο ναό το 313 μ.Χ.
Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’
Ἐκ Δυσμῶν ἀνατείλας ὡς ἀστὴρ οὐρανόφωτος, καὶ πρὸς τὴν Ἐώαν ἐκλάμψας, ταὶς ἀκτίσι τῶν τρόπων σου, τὸν Ἥλιον τῆς δόξης Ἰησοῦν, ἐδόξασας ἀθλήσει σου στερρῆ· διὰ τοῦτο ἐδοξάσθης θεουργικῶς, Αὐτόνομε Πατὴρ ἠμῶν. Δόξα τῷ δεδωκότι σοὶ ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργούντι διὰ σου, πάσιν Ἰάματα.
Άγιος Κουρνούτος ο Ιερομάρτυρας επίσκοπος Ικονίου
Κλέους καταγνοὺς τοῦ παρόντος Κουρνοῦτος, Ξίφει τὸ μέλλον ἐμπορεύεται κλέος.
Ο Άγιος Κουρνούτος ήταν γέννημα και θρέμμα της πόλης του Ικονίου, της οποίας κατόπιν έγινε Αρχιερέας. Βρισκόταν κάποτε σ’ ένα χωριό, Σούρσαλο ονομαζόμενο, και δίδασκε τον λόγο της πίστης στους άπιστους. Οι εκεί όμως διώκτες του χριστιανισμού, τον συνέλαβαν και τον οδήγησαν στον ηγεμόνα Περίνιο. Αυτός, αφού σκληρά τον βασάνισε, τελικά τον αποκεφάλισε και έτσι ένδοξα έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου.
Όσιος Δανιήλ ο Θάσιος
Ὁρμὰς παθῶν ἐπέσχε Δανιὴλ νέος, ὡς πρὶν Δανιήλ, τῶν λεόντων τὰς μύλας,
Ἀμφὶ δύο καὶ δεκάτην Δανιὴλ βίοτον λίπε τόνδε.
Ο Όσιος Δανιήλ ο Θάσιος υπήρξε ευσεβής από την παιδική του ηλικία, αμέσως από τη νεότητα του έγινε πρόθυμος κήρυκας του Ευαγγελίου, πρόμαχος και συνήγορος της Ορθοδοξίας. Ο όσιος και θεοφόρος Δανιήλ, έζησε τον 9ο μ.Χ. αιώνα όταν αυτοκράτορας ήταν ο Λέων ο Αρμένιος ο εικονομάχος. Όταν πλέον έγινε άντρας ο Δανιήλ, ίδρυσε μοναστήρι στο νησίδιο Κραμβούσα, που βρίσκεται δίπλα στη νήσο Θάσο. Η φήμη της μεγάλης αρετής του ιδρυτή έφερε εκεί πολλούς μοναχούς από τη Θάσο και απ’ άλλου. Ο όσιος Δανιήλ αγαπούσε τόσο την πνευματική ζωή και ήταν τόσο πολύ ταπεινόφρων ώστε όταν στη Θάσο ήλθε ο μέγας Ιωαννίκιος (βλέπε 4 Νοεμβρίου), ο Δανιήλ εγκατέλειψε την ηγουμενική του θέση και έτρεξε κοντά στον φημισμένο εκείνο όσιο άντρα, για να πάρει διδάγματα από την τόσο προσεκτική και ενάρετη ζωή του. Ο Ιωαννίκιος προσπάθησε να τον εμποδίσει λέγοντας του, ότι μπορούσε και μόνος του να τελειοποιεί τον εαυτό του με την προσευχή, τη μελέτη και τη χάρη του αγίου Πνεύματος. Ο Δανιήλ όμως επέμενε και ο Ιωαννίκιος υποχώρησε. Μετά από καιρό ο Ιωαννίκιος, υποχρέωσε τον Δανιήλ να επιστρέψει στη μονή του διότι οι μοναχοί της τον ζητούσαν επίμονα, επειδή δεν έβρισκαν άξιο αντικαταστάτη του. Ο Δανιήλ υπέκυψε και επανήλθε στη μονή του.
Σε βαθιά γεράματα αποδήμησε στον Κύριο και τάφηκε, κατά την επιθυμία του, στο νησίδιο του κοντά στα κύματα, δίπλα στα όποια πρωί και βράδυ πολλές φορές έστελνε την προσευχή του και ύμνους στο Θεό.
Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ΄
Ποιμὴν ἀληθέστατος, καὶ μοναστῶν ἀρχηγός, ἐδείχθης πανόσιε, τῆς ἐν τῇ Θάσῳ μονῆς, Δανιὴλ ἀξιΰμνητε· ὅθεν καὶ ἰαμάτων, ἐκομίσω τὴ χάριν, νέμων τοῖς προσιοῦσι, τὰς ἰάσεις ἀφθόνως, τοῖς πόθῳ σου τὴν μνήμην τελοῦσι πανόλβιε.
Άγιος Κουρνούτας ο εν την Αχεράν ασκήσας
Ο Άγιος Κουρνούτας (ή Κουρνούτος ή Κορνούτιος) είναι ένας από τους 300 αγίους που ήρθαν από την Παλαιστίνη στην Κύπρο, ως ένας από τους αγίους Ηλιοφώτους αγίους. Ετιμάτο πολύ ο άγιος αυτός στην Κύπρο και αυτό συμπεραίνεται από τους πολλούς ερειπωμένους, πλέον, ναούς που υπάρχουν ιδιαίτερα στην Πάφο σε πολλά χωριά, όπως στη Γεροσκήπου, Σαλαμιού, Σουσκιού, Πολέμι και αλλού. Από μία παλαιά εικόνα του αγίου που αναγράφεται ως άγιος Κορνούτος εικονίζεται ως επίσκοπος. Αυτό που είναι βεβαιότερο όμως είναι ότι ασκήτευε σε διάφορα μέρη ως μοναχός- ασκητής.
Άγιοι Μακεδόνιος, Θεόδουλος και Τατιανός
Mακεδόνιος Tατιανός Xριστέ μου, Kαι Θεόδουλος εκτέμνονται σου χάριν.
Οι Άγιοι Μακεδόνιος, Θεόδουλος και Τατιανός έζησαν στα χρόνια του Ιουλιανού του Παραβάτη (360 – 363 μ.Χ.) και μαρτύρησαν στη Μυρόπολη της Φρυγίας.
Όταν ο άρχοντας της Φρυγίας Αμάχιος διέταξε να καθαρίσουν τον ειδωλολατρικό ναό της Μυρόπολης και να επιμεληθούν τα αγάλματα μέσα σ’ αυτόν, οι τρεις αυτοί Άγιοι, μπήκαν κρυφά τη νύχτα στο ναό και συνέτριψαν τα αγάλματα. Για να μη κακοποιηθούν όμως άλλοι αθώοι χριστιανοί, φανερώθηκαν στον άρχοντα και είπαν ότι αυτοί συνέτριψαν τα αγάλματα. Ο σκληρός Αμάχιος, στη συνέχεια, επειδή δεν κατάφερε να τους πείσει να θυσιάσουν στα είδωλα, τους έψησε ζωντανούς πάνω σε πυρακτωμένη σχάρα.
Άγιος Ιουλιανός ο πρεσβύτερος Αγκύρας από τη Γαλατία
Ἀσκητικοῖς ἱδρῶσι συμμίξας ἄθλους, Ἰουλιανὸς διττὰ τὰ στέφη λάβῃ.
Ο Άγιος Ιουλιανός καταγόταν από το χωριό Κριντεούς, που ήταν κοντά στην Άγκυρα της Γαλατίας, και ήταν Ιερέας άξιος μεγάλου σεβασμού. Όταν ο Λικίνιος κήρυξε διωγμό κατά των Χριστιανών (307 – 323 μ.Χ.), ο Ιουλιανός μαζί με άλλους 42 χριστιανούς συμπολίτες του, κατέφυγε στα βουνά και κρυβόταν. Κάποτε όμως, κατέβηκε από τα βουνά να φέρει νερό, με αποτέλεσμα να τον δουν οι ειδωλολάτρες, που πρόσφεραν θυσία στον εκεί ναό της Εκάτης. Συνελήφθη και οδηγήθηκε στον άρχοντα της Αγκύρας. Αυτός τον ρώτησε που κρυβόταν οι υπόλοιποι χριστιανοί συμπολίτες του, αλλά αυτός αρνήθηκε να τους καταδώσει και βασανίστηκε φρικτά. Αφού του έβαλαν πυρακτωμένη καλύπτρα στο κεφάλι, στο τέλος τον αποκεφάλισαν προσευχόμενο.
Άγιος Θεόδωρος ο Ιερομάρτυρας, επίσκοπος Αλεξανδρείας
Τμηθεὶς κεφαλὴν Θεόδωρος ἐκ ξίφους, Θεοῦ μετέσχε δωρεῶν φερωνύμως.
Ο Άγιος αυτός συνελήφθη από τους ειδωλολάτρες της Αλεξανδρείας, επειδή με ιδιαίτερο θάρρος κήρυττε τον Χριστό, και αφού τον στεφάνωσαν με ακάνθινο στεφάνι, τον χτυπούσαν στο πρόσωπο και τον τριγύριζαν αλυσοδεμένο στους δρόμους της πόλης. Υπέστη και άλλα βασανιστήρια, τελικά με διαταγή του άρχοντα, αποκεφαλίστηκε και έτσι έλαβε το αμάραντο στεφάνι της αιώνιας δόξας.
Ο Σ. Ευστρατιάδης στο Αγιολόγιο του αναφέρει ότι, εσφαλμένα ο άγιος αυτός φέρεται σαν επίσκοπος Αλεξανδρείας και ότι ήταν ένας απλός θεοσεβής χριστιανός. Πράγματι, σύμφωνα με τον κατάλογο των Πατριαρχών Αλεξανδρείας ο πρώτος Θεόδωρος που εμφανίζεται είναι ο Θεόδωρος Α’ ο Σκρίβων (608 – 610 μ.Χ.) (τιμάται 3 Δεκεμβρίου).