Εορτολόγιο: Ποιοι γιορτάζουν σήμερα Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2024
Σύμφωνα με το Εορτολόγιο, γιορτάζουν τα ονόματα: Ταβιθά, Μαρκιανός, Μαρτύριος, Ουαλλερίνος, Χρυσάνθη, Παππίας, Χρυσαφένια
Δείτε ποιοι γιορτάζουν σήμερα, Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2024.
Σύμφωνα με το Εορτολόγιο, Πέμπτη 25 Οκτωβρίου, είναι της Αγίας Ταβιθά, της Αγίας Χρυσάνθης και του Αγίου Χρυσαφίου.
Γιορτάζουν τα ονόματα: Ταβιθά, Μαρκιανός, Μαρκιανή, Μαρτύριος, Ουαλλερίνος, Ούαρος, Χρυσάνθη, Παππίας, Φιλάδελφος Χρυσάφιος, Χρυσάφης, Χρυσαφένια.
Οι Άγιοι:
Αγία Ταβιθά
Ποῦ σοι, Ταβιθά, Πέτρος; εἰ γὰρ ἦν πάλιν, Ἤγειρεν ἂν σε καὶ θανοῦσαν ὡς πάλαι.
«Αὐτὴ ἦν πλήρης ἀγαθῶν ἔργων καὶ ἐλεημοσυνῶν, ὧν ἐποίει». Έτσι λοιπόν πλέκει το εγκώμιο της Αγίας Ταβιθά ο ευαγγελιστής Λουκάς. Η λέξη Ταβιθά είναι Συριακή και ερμηνεύεται Δορκάς (ζαρκάδι). Το όνομα αυτό έφερε ή ευσεβέστατη αυτή και φιλάνθρωπη χριστιανή, που κατοικούσε στην Ιόππη. Από τίς Πράξεις των Αποστόλων (θ’ 36-40) πληροφορούμαστε ότι η Δορκάς, ήταν εξειδικευμένη υφάντρια πού κατασκεύαζε χιτώνες και ιμάτια, τα όποια πωλούσε και από τα έσοδα συντηρούσε φτωχούς, χήρες και ορφανά. Όταν ο απόστολος Πέτρος, στα πλαίσια της διάδοσης του Ευαγγελίου, έφτασε στη Λύδδα της Παλαιστίνης, συνέβη ν’ ασθενήσει η Δορκάς και να πεθάνει. Και ενώ είχαν ετοιμαστεί όλα για την κηδεία της, έγινε γνωστό ότι ο Πέτρος ήταν στη Λύδδα. Τότε δύο απεσταλμένοι, παρακάλεσαν τον Πέτρο να έλθει στην Ιόππη. Όταν έφτασε, τον ανέβασαν στο υπερώο, όπου ήταν νεκρή η Δορκάς. Συγκινημένος ο Πέτρος, χωρίς να πει τίποτα, έβγαλε όλους έξω, γονάτισε και προσευχήθηκε θερμά. Έπειτα είπε: «Ταβιθᾶ ἀνάστηθι». Και πράγματι η νεκρή αναστήθηκε! Αυτό χαροποίησε αφάνταστα τους παρευρισκόμενους, και το γεγονός διαδόθηκε σ’ όλη την Ιόππη με αποτέλεσμα να πιστέψουν πολλοί στον Χριστό. Από τότε η Ταβιθά έζησε αρκετά χρόνια, γεμάτα αγαθά έργα και ελεημοσύνες. Ο θάνατος τη βρήκε σε βαθιά γεράματα. Και έτσι η φιλάγαθη αυτή γυναίκα, έφυγε ειρηνικά και με αγαλλίαση διότι την αξίωσε ο Θεός να περάσει τη ζωή της ωφέλιμα γεμάτη πνευματικούς καρπούς.
Αγία Χρυσάνθη
Η μνήμη της αναφέρεται επιγραμματικά στο «Μικρόν Ευχολόγιον ή Αγιασματάριον» έκδοση «Αποστολικής Διακονίας» 1956, χωρίς άλλες πληροφορίες. Πουθενά άλλου δεν αναφέρεται η μνήμη της αυτή τη μέρα. Κάποιες άλλες πληροφορίες αναφέρουν ότι είναι σύζυγος του Αγίου Χρυσάφου, που εορτάζει την ίδια ημέρα.
Άγιοι Μαρκιανός και Μαρτύριος οι νοτάριοι
Χριστοῦ καλάμους τοὺς Νοταρίους νόει, Εἰς αἷμα τὸ σφῶν ἐκ ξίφους βεβαμμένους. Πέμπτῃ Μαρκιανὸν τάμον εἰκάδι Μαρτύριόν τε.
Οι Άγιοι αυτοί ήταν νοτάριοι και γραμματικοί του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Παύλου του ομολογητή (βλέπε 6 Νοεμβρίου), στα χρόνια του Αρειανού βασιλέως Κωνσταντίου (337 – 349 μ.Χ.). Άριστα σπουδαγμένοι και οι δύο, υπήρξαν συνήγοροι θαρραλέοι της ορθόδοξης αλήθειας. Όταν ο Πατριάρχης Παύλος δεν δέχθηκε να συμφωνήσει με τους Αρειανούς, εξορίστηκε από το βασιλιά στην Αρμενία και πνίγηκε από τους εκεί Αρειανούς. Τότε οι δύο Άγιοι έμειναν πιστοί στον ποιμένα τους και σταθεροί στο ορθόδοξο δόγμα. Διότι πάντα στο μυαλό τους κυριαρχούσε ο λόγος του Κυρίου: «ἐὰν ὐμεῖς μείνητε ἐν τῷ λόγῳ τῷ ἐμῷ, ἀληθῶς μαθηταί μου ἔστε» (Ευαγγέλιο Ιωάννη, η’ 31). Αν, δηλαδή, εσείς, μείνετε στερεοί στη διδασκαλία μου, λέει ο Κύριος, τότε πράγματι είσθε και αληθινοί μαθητές μου. Ο Μαρκιανός και ο Μαρτύριος το απέδειξαν περίτρανα αυτό, όταν συνελήφθησαν από τον αυτοκράτορα. Ομολόγησαν με θάρρος μπροστά του την αληθινή πίστη και ήλεγξαν αυτόν για τις παρανομίες του. Τότε, διατάχθηκε και τους σκότωσαν με μαχαίρι.
Ἀπολυτίκιον Ἦχος γ’ Ζῆλον ἔνθεον ἀναλαβόντες, ἠμαυρώσατε Ἀρείου πλάνην ὁμοούσιον Τριάδα κηρύττοντες, Μαρκιανὲ καὶ θέοφρων Μαρτύριε, ὀρθοδοξίας οἱ ἄσειστοι πρόβολοι, θεῖοι μάρτυρες, Χριστῷ τῷ Θεῷ πρεσβεύσατε δωρίσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.
Άγιοι Ουαλλέριος και Χρυσάφιος
Διττοῖς Ἀθληταῖς ἡ τιμωρία ξίφος, Ἡγουμένοις τρύφημα τὴν Τιμωρίαν.
Οι Άγιοι Ουαλλέριος (ή Oυαλλερίνος) και Χρυσάφιος (ή Xρύσαφος) μαρτύρησαν δια ξίφους.
Άγιος Ουαλλερίνος
Οὐαλλερῖνος τὴν κάραν τμηθεὶς ξίφει, Τομῆς βραχείας ὢ πόσα στέφη λάβοι!
Ο Άγιος Ουαλλερίνος μαρτύρησε δια ξίφους.
Άγιος Σαβίνος
Εἰσδύς τὸ πῦρ χορευε, Μάρτυς Σαβίνε, θείαν χορείαν, πρόξενον θείου στέφους.
Ο Άγιος Σαβίνος μαρτύρησε δια πυρός.
Άγιος Ούαρος «ὁ ἐν Αἰγύπτῳ»
Kάρας δυναστών δαιμόνων εν εκστάσει, Oύαρος εξέκοψεν εκκοπείς κάραν. Ο Άγιος Ούαρος «ὁ ἐν Αἰγύπτῳ» μαρτύρησε δια ξίφους. Ίσως να είναι ο ίδιος με αυτόν της 19ης Οκτωβρίου αν και έχουν διαφορετικό δίστιχο.
Άγιος Γεώργιος επίσκοπος Αμάστριδος
Tο θείον εν γη και θανών υμνείς Πάτερ, Hμών εκείνο σοις ανυμνούντων λόγοις.
Ο Άγιος Γεώργιος γεννήθηκε στην Κρώμνη κοντά στην Αμάστριδα και ήταν γιος ευσεβών γονέων, του Θεοδοσίου και της Μεγέθους. Μετά τις πρώτες του σπουδές στην πατρίδα του, έφυγε στο όρος της Συρίκης (ή Σηρικής) και εκεί αφού βρήκε γέροντα ασκητή διδάχτηκε τα περί της μοναχικής ζωής και από τον ίδιο εκάρη μοναχός. Μετά τον θάνατο του γέροντα του, ο Γεώργιος πήγε στή Βόνιτσα της Ακαρνανίας και εκεί ασκήτευε. Μετά τον θάνατο του επισκόπου Αμάστριδος, η Εκκλησία βραβεύοντας τις αρετές του Γεωργίου, τον έκανε επίσκοπο της πόλης αυτής. Ο Γεώργιος είναι και ο ποιητής των Κανόνων. Απεβίωσε ειρηνικά το 805 μ.Χ., αφού θεάρεστα ποίμανε το ποίμνιο που του εμπιστεύθηκε ο Χριστός. Η μνήμη του αγίου επαναλαμβάνεται και την 21η Φεβρουαρίου.
Άγιοι Παππίας, Διόδωρος και Κλαυδιανός
Kάρας αθλητών τρεις τριών τέμνει ξίφος, Oις ταυτόν ην φρόνημα τριτταίς εν κάραις.
Οι Άγιοι Παππίας, Διόδωρος και Κλαυδιανός μαρτύρησαν στα χρόνια του Δεκίου (249 – 251 μ.Χ.).Κατάγονταν από την Αττάλεια της Παμφυλίας και στο επάγγελμα ήταν κτηνοτρόφοι. Προσκυνούσαν όμως τον ένα και αληθινό Θεό και γι’ αυτό τους συνέλαβε ο ηγεμόνας της Παμφυλίας Πούπλιος. Και επειδή δεν μπόρεσε να τους αλλάξει το φρόνημα, τελικά τους αποκεφάλισε.
Άγιοι Δύο Μάρτυρες από τη Θράκη
Eύρον πονηροί και κυλίστραν πετρίνην, Eν η σύναθλοι συμπιέζονται δύω.
Οι Άγιοι Δύο Μάρτυρες από τη Θράκη μαρτύρησαν, αφού συμπιέστηκαν μεταξύ δύο μεγάλων πετρών.
Άγιος Αναστάσιος
Αναστάσιε, σου δε τι γράψω χάριν; Xριστού χάριν σπεύσαντος εκθανείν ξίφει.
Ο Μάρτυρας αυτός παρουσιάστηκε με τη θέληση του στους τυράννους και ομολόγησε με θάρρος τον Χριστό. Τότε αυτοί, επειδή ο Άγιος παρέμεινε σταθερός στην ομολογία του, τον αποκεφάλισαν και τον έριξαν στη θάλασσα. Τότε κάποια ευσεβής γυναίκα, παρέλαβε το τίμιο λείψανο του, αφού το έβγαλε η θάλασσα, και το έθαψε με τιμές. Εκεί επίσης έκτισε εκκλησία στο όνομα του Αγίου, που το Ιερό λείψανό του, με τη χάρη του Θεού, έκανε πολλά θαύματα.
Άγιοι Φαύστος, Βασίλειος και Λουκιανός
Tριών συνάθλων έν διά ξίφους τέλος, Oι τον Θεόν φρονούσιν έν τε και τρία.
Οι Άγιοι Φαύστος, Βασίλειος και Λουκιανός μαρτύρησαν δια ξίφους. Ίσως είναι οι ίδιοι με τους Άγιους Φαύστο, Βασίλειο και Σιλουανό που εορτάζουν στις 6 Φεβρουαρίου αφού έχουν το ίδιο δίστιχο.
Άγιοι Νικηφόρος και Στέφανος
Ξεσθεῖσι Νικηφόρῳ καὶ τῷ Στεφάνῳ, Νικηφόρου στέφανος ἐπλάκη τέλους.
Οι Άγιοι Νικηφόρος και Στέφανος μαρτύρησαν αφού τους έγδαραν ζωντανούς. Η μνήμη τους επαναλαμβάνεται στις 8 Φεβρουαρίου.
Άγιοι Φιλάδελφος και Πολύκαρπος
Yπήρξεν όντως η τελευτή του βίου, Kαι Φιλαδέλφω και Πολυκάρπω φίλη.
Απεβίωσαν ειρηνικά. Μάλλον ήταν μοναχοί ασκητές, που έζησαν οσιακά τη ζωή τους. Η μνήμη τους επαναλαμβάνεται στις 8 Φεβρουαρίου.
Όσιος Μακάριος επίσκοπος Πάφου της Κύπρου
Πάφου πρόεδρος ένδον εκρύβη τάφου, Kαι τ’ άλλα Mακάριος ου κλήσιν μόνον.
Ο Όσιος Μακάριος απεβίωσε ειρηνικά. Η μνήμη του επαναλαμβάνεται στις 8 Φεβρουαρίου.