Εορτολόγιο: Ποιοι γιορτάζουν σήμερα Κυριακή 21 Ιουλίου 2024

Δείτε ποιοι γιορτάζουν σήμερα, Κυριακή 21 Ιουλίου 2024.

Σύμφωνα με το Εορτολόγιο, Κυριακή 21 Ιουλίου, είναι των Συμεών & Ιωάννη, των Αγίων τριών Μαρτύρων εν Μελιτινή, Ιούστου & Ματθαίου, Ευγενίου, Θεοδώρου & Γεωργίου, Θεοφίλου & Τροφίμου και οι 13 συν αυτώ μάρτυρες, η Σύναξις των Αγίων Ακακίου, Ελευθερίου & της Υπεραγίας Θεοτόκου εν Αρματίου, του Παρθενίου Επισκόπου Ραδοβυσδίου, του Ονουφρίου του Σιωπηλού, Μανουήλ Αυτοκράτορα, του Βίκτωρος Στρατιώτου της Μασσαλίας, Μελετίου.

Γιορτάζουν τα ονόματα: Ακάκιος, Ιούστος, Τρόφιμος, Παρθένιος.

Οι Άγιοι:

Άγιος Παρθένιος επίσκοπος Ραδοβυσδίου

Ο νεοφανής αυτός Άγιος της Εκκλησίας καταγόταν από το χωριό Βατσουνιά της Θεσσαλίας. Από μικρός είχε την Ιερατική κλίση και επάξια δια της θείας χάριτος, έγινε επίσκοπος Ραδοβυσδίου (νομός Άρτας). Υπήρξε άριστος ποιμενάρχης και δια της θερμής του αγάπης και δια του αγίου παραδείγματος του, στήριζε το ποίμνιό του σε κάθε του ανάγκη. Τακτικά μάλιστα έβγαινε στους αγρούς και ευλογούσε τα ζώα των κτηνοτρόφων. Έτσι οσιακά και δίκαια αφού έζησε, παρέδωσε τη μακαριά ψυχή του στον Θεό την 21 Ιουλίου 1777 μ.Χ. Κατά την ήμερα της ανακομιδής των αγίων λειψάνων του, αυτά ευωδίαζαν ουράνιο άρωμα. Μέρος από τα οστά των χεριών του, βρίσκεται στην Ιερά Μονή Δουσίκου – Τρικάλων. Λέγεται ότι ο Άγιος Παρθένιος υπήρξε ιδιαίτερα θαυματουργός στη θεραπεία ασθενειών των ζώων.

Άγιος Βίκτωρ της Μασσαλίας

Ο νικηφόρος αυτός αθλητής του Χρίστου γεννήθηκε από ευγενή οικογένεια της Μασσαλίας κατά τον 3ο αιώνα. Ακολούθησε την στρατιωτική σταδιοδρομία και υπηρέτησε τον αυτοκράτορα με γενναιότητα και αφοσίωση. Όταν όμως ο Μαξιμιανός επισκέφθηκε την Μασσαλία (περί το 288) με σκοπό να καταδιώξει του χριστιανούς, ο Βίκτωρ, αντί να κρυφθεί, αρνήθηκε να λάβει την πληρωμή του και άρχισε να ενθαρρύνει τους συστρατιώτες του που ήσαν χριστιανοί σαν κι αυτόν να μη φοβηθούν τους αποτείνοντας το σώμα, για να κριθούν άξιοι των ουρανίων τροπαίων. Νύκτα και ημέρα πήγαινε από σπίτι σε σπίτι προτρέποντας τους πιστούς στον αγώνα της Πίστεως και συντρόφευε τους μάρτυρες μέχρι τον τόπο του μαρτυρίου. Συνελήφθη με την σειρά του κι αυτός και οδηγήθηκε σιδηροδέσμιος στον αυτοκράτορα. Μένοντας ακλόνητος μπροστά στις απειλές, όπως και στις απατηλές υποσχέσεις του τυράννου, απέρριψε τη ματαιότητα της λατρείας των ειδώλων ομολογώντας το Χριστό ως μοναδικό Θεό. Ο αυτοκράτορας διέταξε να τον σύρουν στους δρόμους και τον παρέδωσε στα κτυπήματα και τις βρισιές του όχλου. Μετά τη δοκιμασία αυτή, όμως, ο άγιος διατράνωσε με μεγαλύτερο σθένος ακόμη την πίστη του. Τον τέντωσαν κατόπιν στο τιμωρητικό ξύλο για να του ξεσχίσουν τις σάρκες, και εκεί εμφανίσθηκε ο Κύριος κρατώντας στο χέρι το Σταυρό και του υποσχέθηκε αμάραντο στέφανο. Την επόμενη νύκτα, καθώς φάνηκαν στο κελί του τρεις άγγελοι, οι φύλακές του, Αλέξανδρος, Λογγίνος και Φηλικιανός, έκθαμβοι από το λαμπρό αυτό θέαμα μεταστράφηκαν. Έλαβαν το άγιο Βάπτισμα και τελειώθηκαν μαρτυρικώς πριν τον δάσκαλό τους. Τρεις ήμερες αργότερα, ο άγιος Βίκτωρ παρουσιάσθηκε ξανά στο δικαστήριο και ανέτρεψε με μια κλωτσιά ένα άγαλμα του Δία που ο τύραννος ήθελε να τον αναγκάσει να λατρέψει. Έξαλλος ο Μαξιμιανος διέταξε να του κόψουν το πόδι, κατόπιν δε να τον ρίξουν στις μυλόπετρες για να αλεσθεί ως σίτος Χριστού. Το όργανο όμως του θανάτου έσπασε και χρειάσθηκε να αποτελειώσουν τον στρατιώτη του Χριστού αποκεφαλίζοντάς τον. Όταν τον κτύπησε το ξίφος, ακούστηκε μία ουράνια φωνή: «Βίκτωρ, νενίκηκας!». Τα σώματα των αγίων μαρτύρων, που ρίφθηκαν στη θάλασσα, ανευρέθηκαν από χριστιανούς και ενταφιάσθηκαν σε κρύπτη λαξεμένη στην πέτρα. Στα μεταγενέστερα χρόνια, τα πολλά θαύματα που επιτελέστηκαν από τον άγιο Βίκτωρα συνετέλεσαν ώστε να τιμάται ως πολιούχος της Μασσαλίας.

Άγιος Τρόφιμος

Ἐννεαδεκάτῃ Τρόφιμον τάμον, ἠδὲ συνάθλους. Όταν ο Τρόφιμος με το Σαββάτιο βρέθηκαν στην Αντιόχεια και είδαν τα πολυποίκιλα αμαρτωλά όργια που γίνονταν προς τιμήν του Απόλλωνα, δε συγκρατήθηκαν και αποδοκίμασαν δημόσια την αμαρτωλή αυτή παραφροσύνη. Βέβαια, γρήγορα συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν στο δικαστήριο. Θαρραλέα δήλωσαν πως είναι χριστιανοί. Τότε ο ηγεμόνας Ηλιόδωρος διέταξε και τους μαστίγωσαν ανελέητα. Τόσο, που οι σάρκες τους κόβονταν κομμάτια. Εκεί ο Σαββάτιος άφησε την τελευταία του πνοή. Ο δε Τρόφιμος οδηγήθηκε σε άλλο σκληρότερο ηγεμόνα, το Διονύσιο Περώννιο. Αυτός, αφού τον έγδαρε με σιδερένια νύχια, μισοπεθαμένο τον έριξε στη φυλακή. Εκεί τον επισκέφθηκε κάποιος, βουλευτής, ο Δορυμέδων, που είδε το μαρτύριό του και στερεώθηκε στην πίστη του Χριστού. Όταν το έμαθε αυτό ο ηγεμόνας, βασάνισε σκληρά το Δορυμέδοντα. Έπειτα, έριξε και τους δύο τροφή στα θηρία, μέσα στο αμφιθέατρο. Αλλά η πεινασμένη αρκούδα και η αιμοβόρα λεοπάρδαλη στάθηκαν στα πόδια τους σαν ήμερα αρνιά. Το ίδιο και το αγριεμένο λιοντάρι που ελευθέρωσαν αργότερα. Όταν λοιπόν είδαν ότι δεν τους άγγιξαν τα θηρία, αμέσως οι δήμιοι τους αποκεφάλισαν. Η μνήμη του Αγίου Τροφίμου εορτάζεται και στις 19 Σεπτεμβρίου.

Ἀπολυτίκιον Ἦχος γ’ Ὡς ἀθλητῶν ἑδραίωμα, καὶ εὐσεβείας ἔρεισμα, ἡ Ἐκκλησία τιμᾷ καὶ γεραίρει σου, τὴν φωτοφόρον ἄθλησιν παναοίδιμε μάκαρ, ἀθλητὰ γενναιόφρον, ἔνδοξε Τρόφιμε, σὺν τοῖς συνάθλοις σου, ἱλασμὸν τοῖς ὑμνοῦσί σε αἴτησαι, ὡς ἀήττητος.

Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου εν τοις Αρματίου

Η εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου εν Αρματίου, βρισκόταν στην Κωνσταντινούπολη σε κάποιο μοναστήρι που βρισκόταν στην περιοχή Αρμάτιο. Η περιοχή, έλαβε το όνομα της από τον Στρατιωτικό Αρμάτιο, ανιψιό του τυράννου Βασιλίσκου την εποχή που αυτοκράτορας ήταν ο Ζήνων (474 – 494 μ.Χ.).Ο εορτασμός της θαυματουργού εικόνας καθιερώθηκε για να τιμήσει την νίκη της Ορθοδοξίας επί των εικονομάχων. Η εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου εν Αρματίου εορτάζει δύο φορές τον χρόνο, στις 21 Ιουλίου και στις 17 Αυγούστου.