Εορτολόγιο: Ποιοι γιορτάζουν σήμερα Δευτέρα 7 Οκτωβρίου 2024
Σύμφωνα με το Εορτολόγιο, γιορτάζουν τα ονόματα: Σέργιος, Σεργιανή, Βάκχος, Πολυχρόνης, Πολυχρονία
Δείτε ποιοι γιορτάζουν σήμερα, Δευτέρα 7 Οκτωβρίου 2024.
Σύμφωνα με το Εορτολόγιο, Δευτέρα 7 Οκτωβρίου, είναι των Μαρτύρων Σεργίου και Βάκχου, του Ιερομάρτυρος Πολυχρονίου.
Γιορτάζουν τα ονόματα: Σέργιος, Σεργία, Σεργιανή, Σεργιούλα, Βάκχος, Βάκχη, Βακχία, Πολυχρόνης, Πολυχρόνιος, Χρόνης, Πολυχρονία, Πολυχρονούλα.
Οι Άγιοι:
Άγιοι Σέργιος και Βάκχος
Χαλκᾶ σὰ νεῦρα, Βάκχε, πρὸς νεύρων βίαν, Καὶ πρὸς ξίφος, Σέργιε, πῦρ σὴ καρδία. Σέργιον ἑβδομάτῃ ξίφος ἔκτανε, νεῦρα δὲ Βάκχον.
Οι Άγιοι Σέργιος και Βάκχος υπηρετούσαν στις στρατιωτικές τάξεις του αυτοκράτορα Μαξιμιανού. Τους διέκρινε μεγάλη ανδρεία στα πεδία των μαχών, αλλά και σωφροσύνη στην καθημερινή τους ζωή. Γι’ αυτό και ο αυτοκράτορας τους απένειμε τα αξιώματα του πριμικηρίου της σχολής των Kεντηλίων και του σεκουνδουκηρίου, αντίστοιχα. Όταν έμαθε ότι οι δύο επίλεκτοι στρατιώτες του ήταν χριστιανοί, δεν ήθελε με κανένα τρόπο να το πιστέψει. Για να πεισθεί λοιπόν χειροπιαστά, οργάνωσε τελετές με θυσίες σε ειδωλολατρικό ναό και κάλεσε να παραστούν σ’ αυτές οι Σέργιος και Βάκχος. Οι δύο χριστιανοί στρατιώτες αρνήθηκαν και ομολόγησαν τον Χριστό με θαρραλέο φρόνημα. Εξοργισμένος τότε ο αυτοκράτορας, διέταξε και τους αφαίρεσαν τα διάσημα των αξιωμάτων τους. Έπειτα, αφού τους ενέπαιξαν και τους διαπόμπευσαν με διάφορους τρόπους, τους έστειλαν σε ένα σκληρό δούκα της Ανατολής, τον Αντίοχο. Αυτός με πρωτοφανή ωμότητα μαστίγωσε μέχρι θανάτου τον Βάκχο. Στον δε Σέργιο, επειδή κάποτε τον είχε ευεργετήσει, πρότεινε, αφού αρνηθεί το Χριστό, να του χαρίσει τη ζωή. Η γενναία απάντηση του Σεργίου ήταν τα λόγια του Απ. Παύλου «Ἐμοὶ τὸ ζῆν Χριστὸς καὶ τὸ ἀποθανεὶν κέρδος» (προς Φιλιππησίους, α’ 21). Σε μένα, είπε ο Σέργιος, ζωή είναι ο Χριστός. Αλλά και το να πεθάνω είναι κέρδος, διότι έτσι θα ενωθώ πλήρως με τον Χριστό. Τότε, ο Αντίοχος αμέσως έδωσε διαταγή και τον αποκεφάλισαν.
Το 547 μ.Χ. ο Αυτοκράτορας Ιουστινιανός ανήγειρε στην Κωνσταντινούπολη λαμπρό ναό προς τιμήν των Αγίων Μαρτύρων Σεργίου και Βάκχου, τον επονομαζόμενο «Μικρή Αγία Σοφία», όπου και κατέθεσε τα Ιερά Λείψανά τους. Στη Δύση πολλές πόλεις διεκδικούν Λείψανα των Μαρτύρων με πρώτη την Βενετία, όπου Λείψανα αποδιδόμενα σ’ αυτούς φυλάσσονται στο Ναό του Αγίου Πέτρου στο Καστέλλο. Τα Λείψανα αυτά έγιναν αντικείμενο αναγνωρίσεως το 1991 μ.Χ. Στην Παβία, στη Μονή των Βενεδικτίνων του Αγίου Φίλικος, φυλάσσονται Λείψανα των δύο Μαρτύρων, δωρεά του Αυτοκράτορα Όθωνα Β’. Τα Λείψανα αυτά περιλαμβάνονται στα κειμήλια που έφερε μαζί της στη Δύση η σύζυγός του Βυζαντινή Πριγκίπισσα Θεοφανώ και για τον λόγο αυτό δεν υπάρχουν αμφιβολίες σχετικά με την γνησιότητά τους. Σύμφωνα με μια άλλη παράδοση το 1152 μ.Χ., κατά την διάρκεια των Σταυροφοριών, ο Κόμης Γοφρέδος ο Ανδεγαβός μετέφερε Λείψανα των Μαρτύρων από την Συρία στα εδάφη του. Λείψανα των δύο Μαρτύρων φυλάσσονται ακόμη και στο Ναό του Αγίου Μαρτίνου στο Heiligenstadt, όπως μαρτυρεί βούλα του Πάπα Παύλου Β’, του έτους 1469 μ.Χ. Τα Λείψανα αυτά κατά τους Βολλανδιστές μετεφέρθηκαν τον 13ο ή 14ο αιώνα μ.Χ. από την Συρία. Λείψανα των Μαρτύρων φυλάσσονται ακόμη και στη Μονή του Wiessenburg της Βοημίας, απ’ όπου το 1354 μ.Χ. ο Αυτοκράτορας Κάρολος Δ’ δώρισε μέρος τους στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Βίτου Πράγας
Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’
Τριάδος τῆς Ἁγίας ὀπλίται τροπαιοῦχοι, ἡ λαμπρὰ δυὰς τῶν Μαρτύρων, ὠράθητε ἐν ἄθλοις, Σέργιος ὁ θεῖος ἀριστεύς, καὶ Βάκχος ὁ γενναῖος ἀθλητής, διὰ τοῦτο δοξασθέντες περιφανῶς, προΐστασθε τῶν βοώντων Δόξα τῷ ἐνισχύσαντι ὑμᾶς, δόξα τῷ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργούντι δι’ ὑμῶν, πάσιν ἰάματα.
Άγιος Πολυχρόνιος ο Ιερομάρτυρας
Κτείνουσι πολλὰ Πολυχρόνιον ξίφη. Πρὸς τὰ ξίφη δὲ λήψεται, καὶ τὰ γέρα.
Ο Άγιος Πολυχρόνιος ο Ιερομάρτυρας ήταν ένας πολύ δυναμικός κληρικός του 4ου μ.Χ. Αιώνα, προερχόμενος από την επαρχία Γαμφανήτιδα, ο οποίος θυσιάστηκε για τα ορθόδοξα δόγματα της Εκκλησίας μας. Ο πατέρας του, ο Βαρδάνιος, ήταν γεωργός στο επάγγελμα και φρόντισε ώστε ο γιος του να ανατραφεί όχι μόνο με τα διδάγματα της πίστης, αλλά του παρείχε αρκετή και από την άλλη μόρφωση. Έτσι ενώ ο πατέρας καλλιεργούσε τις αμπελοφυτείες του, ο γιος με ζήλο και θέρμη καλλιεργούσε τον αμπελώνα του Κυρίου, διδάσκοντας τα θεία λόγια και αγωνιζόμενος στον πολλαπλασιασμό της καρποφορίας του θείου σπόρου. Ήταν μάλιστα ικανότατος συζητητής και πολλές φορές είχε καταντροπιάσει σοφούς των ειδωλολατρών σε συζητήσεις φιλοσοφικές για την αλήθεια και τη θρησκεία. Κατόπιν ο Πολυχρόνιος πήγε στην έδρα της σοφίας και των γραμμάτων, την Κωνσταντινούπολη. Εκεί έγινε διάκονος και έπειτα πρεσβύτερος. Από το αξίωμα αυτό δεν έπαψε να διδάσκει και με πολλούς τρόπους μοχθούσε για τη χριστιανική ανατροφή των ενοριτών του. Όταν όμως έγινε αυτοκράτορας ο αρειανόφιλος και αιρετικός γιος του Μεγάλου Κωνσταντίνου, ο Κωνστάντιος, ο Πολυχρόνιος έμεινε στη μερίδα των κληρικών εκείνων, που για το ορθό δόγμα έμειναν απτόητοι μπροστά στους διωγμούς και τις εξορίες που επέβαλε ο αιρετικός αυτοκράτορας. Έτσι οι Αρειανοί, ανέλαβαν αυτοί οι ίδιοι να απαλλαγούν μια κι έξω από αυτόν. Κάποια μέρα λοιπόν που ο Πολυχρόνιος Ιερουργούσε, μια ομάδα από Αρειανούς εισέβαλε στον ναό και τον έσφαξαν πάνω στη Αγία Τράπεζα και έτσι έγινε τίμιο ολοκαύτωμα για την πίστη του Χριστού, που με τη δική Του θυσία σήκωσε την δική μας σωτηρία.
Όσιος Ιωάννης ο Ερημίτης και οι συν αυτώ Eνενήντα Oκτώ Θεοφόροι Πατέρες που ασκήτευσαν στην Κρήτη
Τους Όσιους αυτούς ασκητές, μόνο ο Άγιος Νικόδημος τους αναφέρει στον συναξαριστή του. Ακολουθία τους εκδόθηκε στο Ηράκλειο το 1879 μ.Χ. Πάντα σύμφωνα με την ακολουθία τους, απεβίωσαν ειρηνικά συγχρόνως και οι 99 μαζί. Κατάγονταν από διάφορα μέρη της λεκάνης της Μεσογείου και ασκήτευαν στην Κρήτη. Τον κυριότερο απ’ αυτούς έλεγαν Ιωάννη και γιορτάζεται τοπικά στην Κρήτη.
Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’
Χορὸς πολυάριθμος, τῶν Ἀσκητῶν τοῦ Χριστοῦ, λαμπρῶς συγκροτούμενος, τῷ τῆς ἀγάπης δεσμῶ, ἐν Κρήτῃ ἐξέλαμψεν ἔνθα καὶ ὁμοφρόνως, ἐνασκήσαντες πίστει, πάντες μία ἡμέρα, μετετέθησαν ἄνω, πρεσβεύοντες Χριστῷ τῷ Θεῷ, δοῦναι πάσιν ἠμὶν συγχώρησιν.
Άγιοι Ιουλιανός ο πρεσβύτερος και Καισάριος ο διάκονος
Σάκκῳ δοθείσι καὶ βυθῷ, Θεὸς Λόγος, Διττοῖς Ἀθληταῖς, σάκκον εἰς χαρὰν στρέφει.
Οι Άγιοι Ιουλιανός ο πρεσβύτερος και Καισάριος ο διάκονος έζησαν στα χρόνια του Καίσαρα Κλαυδίου του Β’ γύρω στο 268 μ.Χ.
Ο Καισάριος ήταν από την Αφρική και κάποτε ήλθε στην πόλη Ταρακηνή της Ιταλίας. Όταν είδε τους ειδωλολάτρες να θυσιάζουν στα είδωλα, τους έκανε δριμύτατες παρατηρήσεις. Αμέσως τότε τον συνέλαβαν και τον οδήγησαν στον ανθύπατο, ο όποιος και τον φυλάκισε. Κατόπιν, με συνοδεία στρατιωτών, οδηγήθηκε στον ναό του Απόλλωνα, όπου ο Άγιος με την προσευχή του γκρέμισε τον ναό. Όταν είδε αυτό το θαύμα ο υπατικός Λεόντιος, έπεσε στα πόδια του Αγίου και του ζήτησε να βαπτιστεί Χριστιανός. Πράγματι, ο Πρεσβύτερος Ιουλιανός βάπτισε τον Λεόντιο, ο όποιος μόλις κοινώνησε των αχράντων μυστηρίων, εξέπνευσε. Μετά απ’ αυτό ο τύραννος Λοξώριος, διέταξε να βάλουν τον Καισάριο και τον Ιουλιανό μέσα σε σάκους και να τους πετάξουν στη θάλασσα. Έτσι οι Άγιοι αυτοί παρέδωσαν την μακαριά ψυχή τους στον Θεό. Ο Ιουλιανός λίγο πριν το τέλος τους προφήτεψε στον Λοξώριο ότι μετά από δύο ημέρες δεν θα μπορεί να περπατήσει στην παραλία εκείνη στην οποία βρισκόντουσαν. Πράγματι, ύστερα από δύο ημέρες ο Λοξώριος δαγκώθηκε από δηλητηριώδες φίδι καθώς περπάταγε στην παραλία, στην οποία θανατώθηκαν οι Άγιοι.
Δύο χριστιανοί όμως, ο Εύσέβιος ο Πρεσβύτερος και ο Φήλιξ, βρήκαν τα σώματα των ‘Αγίων
Όσιος Σέργιος «ὁ ἐν τῷ Σπηλαίῳ»
Ο Όσιος Σέργιος ήταν Ελληνικής καταγωγής και πριν ασκητέψει στην Λαύρα των Σπηλαίων ασκήτεψε στο Άγιο Όρος. Κοιμήθηκε το 1412 μ.Χ.
Άγιοι Δέκα συναθλητές του Αγίου Πολυχρονίου
Οι Άγιοι Δέκα συναθλητές του Αγίου Πολυχρονίου ήταν οι Παρμενίας, Πολυτέλειος, Ελυμάς, Μώκιος, Χρυσοτέλης, Μάξιμος, Λουκάς, Αβδίας, Σέμνιος και Ολυμπιάδας.
Δυστυχώς δεν υπάρχουν άλλες λεπτομέρειες για τον Βίο των Αγίων.