Αλλαγές στα διοικητικά μοντέλα βλέπουν οι CEO

Οι Γενικοί Διευθυντές πιστεύουν ότι η σημερινή εταιρική δομή τύπου C-suite δεν είναι κατάλληλη για τις προκλήσεις της επόμενης δεκαετίας.

Ήδη, οι θεσμικοί επενδυτές και τα διοικητικά συμβούλια υποστηρίζουν την πρόθεση των εταιρειών να τοποθετούνται για τις παγκόσμιες προκλήσεις ενώ η  κυβερνοασφάλεια, η απώλεια θέσεων εργασίας λόγω των αλλαγών που επιφέρει η τεχνολογία, και η ανισότητα των εισοδημάτων αποτελούν τις κυριότερες προκλήσεις παγκοσμίως.

Στο πλαίσιο των παραπάνω εξελίξεων, μόλις το ένα τρίτο των Διευθυνόντων Συμβούλων (CEOs – 34%) πιστεύουν ότι η εταιρική δομή τύπου C-suite είναι κατάλληλα σχεδιασμένη για τις απαιτήσεις και τις ευκαιρίες που θα δημιουργηθούν κατά την επόμενη δεκαετία, σύμφωνα με την έρευνα της EY, CEO Imperative Study 2019.

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε μεταξύ 200 CEOs, 100 ανώτερων θεσμικών επενδυτών, και 100 ανεξάρτητων μελών Διοικητικών Συμβουλίων (ΔΣ).

Τα τελευταία χρόνια, οι CEOs και τα ΔΣ αλλάζουν την εικόνα των διοικητικών μοντέλων, με την προσθήκη πολλών διευθυντικών θέσεων όπως αυτή του Διευθυντή Καινοτομίας (Chief Innovation Officer), του Διευθυντή Ψηφιακών Συστημάτων (Chief Digital Officer), και του Διευθυντή Στρατηγικής (Chief Strategy Officer).

Οι αλλαγές στη δομή C-suite βρίσκονται ακόμα υπό σχεδιασμό, με το 72% των CEOs να αναμένουν να προσθέσουν θέσεις ή να αλλάξουν αντικείμενο σε ρόλους στη δομή C-suite, ενώ το 82% των μελών ΔΣ αναφέρουν ακριβώς το ίδιο.

Οι πέντε κυριότερες νέες δυνατότητες που πρέπει να ενταχθούν στη δομή C-suite, και είναι σημαντικές για τη συνεχή ανάπτυξη των εταιρειών, σύμφωνα με τους CEOs, είναι: ο ψηφιακός μετασχηματισμός (55%), η καινοτομία (53%), η τεχνητή νοημοσύνη (43%), η επιστήμη των δεδομένων (data science –33%), και η επιστήμη της συμπεριφοράς (behavioral science – 25%).

Παράλληλα, ολοένα και περισσότερο, οι CEOs παιρνουν θέση σε παγκόσμια ζητήματα ή προκλήσεις.

Περισσότεροι από τα δύο τρίτα (67%) των CEOs των μεγαλύτερων επιχειρήσεων παγκοσμίως δηλώνουν ότι είναι πιθανό να πάρουν δημοσίως θέση για πολιτικά ευαίσθητα ζητήματα που σχετίζονται με παγκόσμιες προκλήσεις.

Πρόσθετα, το 76% των μελών ΔΣ και το 79% των επενδυτών δηλώνουν πως είναι πιθανό να υποστηρίξουν τους CEOs στις αποφάσεις τους να τοποθετηθούν δημόσια.

Ως παγκόσμιες προκλήσεις, που απειλούν την εταιρική ανάπτυξη και την παγκόσμια οικονομία στα επόμενα πέντε με δέκα χρόνια, οι CEOs ανά τον κόσμο αναγνωρίζουν την εθνική και εταιρική κυβερνοασφάλεια, τις αλλαγές στην αγορά εργασίας εξαιτίας των αλλαγών στην τεχνολογία, τις εισοδηματικές ανισότητες, τις ηθικές πτυχές της Τεχνητής Νοημοσύνης, αλλά και την κλιματική αλλαγή.

Αλλά και τα διοικητικά συμβούλια των εταιρειών είναι θετικά στις δημόσιες τοποθετήσεις των CEOs, σύμφωνα με την έρευνα της ΕΥ (63% των μελών ΔΣ και το 54% των επενδυτών) καθώς πιστεύουν ότι είναι προς το συμφέρον των μεγάλων εταιρειών να αναλάβουν έναν πιο ενεργό ρόλο απέναντι στις παγκόσμιες προκλήσεις.

Η πλειοψηφία των CEOs (57%) αντιμετωπίζουν την ενεργοποίηση σε ζητήματα παγκόσμιων προκλήσεων περισσότερο ως μια ευκαιρία παρά ως κίνδυνο, ενώ σχεδόν τα μισά μέλη ΔΣ (49%) και οι επενδυτές (42%) υποστηρίζουν αυτήν την άποψη.

Παράλληλα, το 60% των επενδυτών δηλώνουν ότι υποστηρίζουν τις μακροπρόθεσμες επενδύσεις για να αντιμετωπίσουν τις παγκόσμιες προκλήσεις, ακόμα και αν αυτό ενδέχεται να μειώσει τις βραχυπρόθεσμες αποδόσεις.

Όπως σημειώνει η έρευνα της ΕΥ, σήμερα, η στάση και οι δράσεις μιας επιχείρησης σχετικά με τις παγκόσμιες προκλήσεις εξελίσσεται σε ένα ολοένα και πιο σημαντικό επενδυτικό κριτήριο, με περισσότερους από τους μισούς (55%) των συμμετεχόντων στην έρευνα να αναφέρουν ότι η ενεργοποίηση των CEOs επί των παγκόσμιων προκλήσεων έχει, κατά καιρούς, ληφθεί υπόψη για τις αποφάσεις σε θέματα χρηματοδότησης κατά τα τελευταία δύο χρόνια.

Το 83% των επενδυτών τονίζουν ότι οι τοποθετήσεις και δράσεις των εταιρειών στις παγκόσμιες προκλήσεις θα γίνουν πιο σημαντικός παράγοντας στη λήψη αποφάσεων κατά την επόμενη πενταετία.

Σήμερα, οι CEOs παγκοσμίως εκτιμούν ότι η αντιμετώπιση των παγκόσμιων προκλήσεων θα έχει θετικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη δηλώνοντας σε ποσοστό  60% ότι έχουν εναρμονίσει τον εταιρικό σκοπό τους με τις προκλήσεις αυτές είτε μέσω συνεργασιών με κυβερνήσεις ή ΜΚΟ (47%) είτε μέσω της δημιουργίας πλαισίου εταιρικών αναφορών, το οποίο εμπεριέχει και μη παραδοσιακές αντιλήψεις για την αξία (45%).