Εορτολόγιο: Ποιοι γιορτάζουν σήμερα Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2024

Δείτε ποιοι γιορτάζουν σήμερα, Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2024.

Σύμφωνα με το Εορτολόγιο, Τρίτη 19 Νοεμβρίου, είναι του Προφήτου Αβδιού, των Μαρτύρων Αγαπίου και Άζη του θαυματουργού.

Γιορτάζουν τα ονόματα: Αβδιού, Άζης, Βαρλαάμ, Αγάπιος, Ηλιόδωρος, Θαλλελαίος.

Οι Άγιοι:

Προφήτης Αβδιού             

Ἔφησεν ἂν τι μέλλον Ἀβδιοὺ πάλιν, Εἰ μὴ τελευτὴν εἶχεν αἰδεῖσθαι τάχα.
Ἐννεακαιδεκάτῃ βίον Ἀβδιοὺ ἐξεπέρησεν.

Ο Προφήτης Αβδιού (ή Οβδιού) που το όνομα του σημαίνει «δούλος Κυρίου», έζησε περί το 800 π.Χ., (κατ’ άλλη εκδοχή στο δεύτερο μισό του 6ου αιώνα π.Χ.), και είναι ένας από τους δώδεκα μικρούς λεγόμενους προφήτες. Ο Προφήτης Αβδιού καταγόταν από τη Συχέμ (εκ του αγρού Βηθοχαράμ ή Βαθαχαράμ), και με τη σύντομη προφητεία του αυστηρά παρατηρεί με ισχυρές ποιητικές εκφράσεις την υπερηφάνεια και την πτώση του Ισραήλ. Να τι λέει χαρακτηριστικά για την υπερηφάνεια: «Ὑπερηφάνια τῆς καρδίας σου ἐπῆρε σε κατασκηνοῦντα ἐν ταῖς ὀπαῖς τῶν πετρῶν, ὑψῶν κατοικίαν αὐτοῦ, λέγων ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ – τὶς κατάξει με ἐπὶ τὴν γῆν; ἐὰν μετεωρισθῆς ὡς ἀετὸς καὶ ἐὰν ἀνὰ μέσον τῶν ἄστρων θῇς νοσσιᾶν σου, ἐκεῖθεν κατάξω σε, λέγει Κύριος» (Οβδιού,α’ 3,4). Δηλαδή, η υπερηφάνεια της καρδιάς σου σε έκανε να φρονείς πολύ υψηλά για τον εαυτό σου, ότι τάχα κατοικείς σε φαράγγια και σπηλιές των ορέων και γενικά απόρθητες περιοχές. Έχεις κτίσει την κατοικία σου σε πολύ ύψος, πιστεύεις ότι είσαι ισχυρός και ανίκητος και λες από μέσα σου; Ποιος θα μπορέσει να με κατεβάσει στη γη; Και αν ακόμα πετάξεις σε μεγάλα ύψη σαν τον αετό, και αν στήσεις τη φωλιά σου ψηλά ανάμεσα στ’ αστέρια, από ‘κει θα σε καταρρίψω και θα σε κατεβάσω, λέγει ο Κύριος. Ας προσέξουμε, λοιπόν, τα λόγια του προφήτη και ας καλλιεργούμε το θεμέλιο των αρετών, που είναι η ταπείνωση. Να αναφέρουμε επίσης, ότι ο Αβδιού ήταν μαθητής του προφήτου Ηλιού, επί της βασιλείας Οχοζία, ο οποίος έστειλε τον Αβδιού στον Ηλία για να τον πείσει να κατέβει από το βουνό προς τον βασιλιά. Μετά την μετάβαση του Ηλία στον Οχοζία, ο Αβδιού, παραιτήθηκε από τη θέση του πεντηκοντάρχου, ακολούθησε τον προφήτη Ηλία και τον υπηρετούσε. Όταν πέθανε ετάφη στον τάφο των πατέρων του.

Ἀπολυτίκιον Ἦχος β’
Τοῦ Προφήτου σου Ἀβδιοὺ τὴν μνήμην, Κύριε, ἑορτάζοντες, δι᾽αὐτοῦ σε δυσωποῦμεν· Σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Άγιος Βαρλαάμ

Σὺν λιβανωτῷ, Βαρλαάμ, τὸ πῦρ φέρων, Εὔοσμος ὤφθης λιβανωτὸς Κυρίῳ.

Ο Μέγας Βασίλειος και ο Ιερός Χρυσόστομος, θεώρησαν χρέος τους να ασχοληθούν στο δίκαιο εγκώμιο του Ιερού αυτού αθλητή της πίστης. Παρά τα βαθιά γεράματα του, όταν τον έφεραν μπροστά στον έπαρχο Αντιοχείας (304 μ.Χ.), τον αντιμετώπισε με θαυμαστή ευψυχία. Έτσι τον μαστίγωσαν με νεύρα βοδιού και του ξερίζωσαν τα νύχια. Επειδή όμως δεν υποχωρούσε άναψαν κάρβουνα και ετοιμάστηκαν να βάλουν τα χέρια του επάνω σ’ αυτά. Αλλά εκείνος τους πρόλαβε. Βάδισε μόνος του και έβαλε το δεξί του χέρι στη φωτιά. Και ενώ καίγονταν οι σάρκες και τα κόκαλά του, ο γέροντας Βαρλαάμ, υμνούσε και ευλογούσε τον Κύριο. Μετά από λίγο παρέδιδε και την τελευταία του πνοή, αλλά κράτησε και αμετακίνητη την πίστη του.
Η Σύναξή του τελείται στη μονή του που βρίσκεται κοντά στο Πανάρετο.

Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’
Νεανικὴν ἐνδεδυμένος ἀνδρείαν μαρτυρικήν, ἐν πολιᾷ καρτερίαν, σὺ ἐνεδείξω ἔνδοξε, δοξάσας τὸν Χριστόν. Τούτῳ δὲ προσήγαγες δεξιὰν κεκαυμένην, ὡς θυσίαν ἄμωμον τὴν ἁγίαν ψυχήν σου. μεγαλομάρτυς, πρέσβευε ἀεί, πᾶσιν δοθῆναι, Βαρλαάμ, συγχώρησιν.

Άγιος Αγάπιος

Κἂν ἐσπαράχθην Ἀγάπιος θηρίοις, τὴν πίστιν ἀσάλευτός εἰμὶ σοι, Λόγε.

Ο Άγιος Αγάπιος καταγόταν από την Καισαρεία της Παλαιστίνης και διέπρεψε για τη σεμνότητα της ζωής του. Συνελήφθη από τον βασιλιά Μαξιμίνο (311 – 313 μ.Χ.), επί δούκα Ουρβανού, για το λόγο ότι ήταν χριστιανός. Τότε τον διαπόμπευσαν μέσα στο στάδιο και στη συνέχεια τον άφησαν για τροφή στα άγρια θηρία. Αυτά τον κατασπάραξαν, αλλά τον άφησαν μισοπεθαμένο. Σ’ αυτή την κατάσταση τον έριξαν στη φυλακή και την επόμενη μέρα τον έπνιξαν στη θάλασσα.

Άγιος Ηλιόδωρος από τη Μαγιδώ της Παμφιλίας

Ἡλιόδωρος Χριστὸν Ἥλιον βλέπων, Ἀνώτερος πέφηνε βασάνων σκότους.

Ο Άγιος Ηλιόδωρος μαρτύρησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Αυρηλιανού (272 μ.Χ.) στη Μαγιδώ της Παμφυλίας, και όταν ηγεμόνευε στην πόλη αυτή ο Αέτιος.
Ο Ηλιόδωρος λοιπόν, συνελήφθη και επειδή δεν πείστηκε να θυσιάσει στα είδωλα, στην αρχή ξέσχισαν τις πλευρές του με σιδερένια νύχια και έπειτα έκαψαν τις πληγές του με αναμμένες από ρητίνη λαμπάδες. Παρά λίγο ο Άγιος να λιποψυχήσει. Αλλά δια της προσευχής προς τον Κύριο, η ψύχη του στερεώθηκε. Ακολούθησε σειρά σκληρών και φρικτών βασανιστηρίων, αλλά η σταθερότητα της πίστης του Ηλιόδωρου δεν κάμφθηκε. Τελικά οδηγήθηκε έξω από την πόλη και εκεί υπέστη τον δι’ αποκεφαλισμού θάνατο.

Άγιος Άζης ο Θαυματουργός

Διψητικὴ τις ὡς ἔλαφος εἰς ὕδωρ, Ἄζης ὁ Μάρτυς ἔτρεχε πρὸς τὸ ξίφος.

Ο Άγιος Άζης έζησε στα χρόνια του βασιλιά Διοκλητιανού (περί το 289 μ.Χ.) και καταγόταν από τη χώρα των Ισαύρων. Ήταν στρατιωτικός στο επάγγελμα, αλλά άφησε τη στρατιωτική ζωή και ζούσε στην έρημο, οπού έκανε πολλά θαύματα. Τον κατάγγειλαν όμως κάποιοι κυνηγοί, που τον είχαν δει, και στάλθηκε στρατιωτικό απόσπασμα για να τον συλλάβει. Όταν τον συνέλαβαν βαθιά μέσα στην έρημο, οι στρατιώτες δίψασαν και δεν έβρισκαν πουθενά νερό. Τότε ο Αζής, δια της προσευχής, έκανε να πεταχθεί μπροστά τους νερό και έτσι ξεδίψασαν. Το θαύμα αυτό, έκανε πολλούς από τους στρατιώτες να πιστέψουν στον Χριστό. Όταν τελικά ο Αζής οδηγήθηκε στον έπαρχο Ακυλίνο, ομολόγησε με θάρρος τον Χριστό. Τότε τον έδεσαν σ’ ένα τροχό και από κάτω άναψαν φωτιά. Αλλά ενώ ή φλόγα υψώθηκε, με μιας αμέσως έσβησε. Το γεγονός αυτό, προσείλκυσε στον χριστιανισμό τη σύζυγο και τη θυγατέρα του έπαρχου. Ο Ακυλίνος για να ξεφορτωθεί οριστικά τον Αζή, διέταξε και τον αποκεφάλισαν.

Άγιοι Εκατόν πενήντα Μάρτυρες Στρατιώτες

Τετμημένας τρεῖς, Χριστέ, πεντηκοντάδας, Τριττῇ στεφῶν γέραιρε πεντηκοντάδι.

Αυτοί πίστεψαν δια του Αγίου Αζή (βλέπε ίδια ημέρα) στον Χριστό και μαρτύρησαν δια ξίφους.

Άγιοι Δώδεκα Μάρτυρες Στρατιώτες

«Στρατεύομαί σοι σήμερον διὰ ξίφους», Τῷ Παμβασιλεῖ δωδεκὰς στρατοῦ λέγει.

Μαρτύρησαν δια ξίφους, ίσως την εποχή των Εκατόν πενήντα Αγίων μαρτύρων στρατιωτών (βλέπε ίδια ημέρα).

Αγίες Γυναίκα και Θυγατέρα

Λιπούσα Γυνή Aκυλίνον Θυγάτηρ, Tον Xριστόν εύρον νυμφίον διά ξίφους.

Οι Αγίες αυτές, ήταν σύζυγος και κόρη του έπαρχου Ακυλίνου, που πίστεψαν στον Χριστό δια του Αγίου Αζή (βλέπε ίδια ημέρα) και μαρτύρησαν δια ξίφους.

Άγιοι Άνθιμος, Θαλλελαίος, Χριστόφορος, Ευφημία και τα παιδιά τους και Παγχάριος

Δέχου αθλητάς πέντε Xριστέ και δίδου, Πέντε στεφάνους, ως έπαθλα τοις άθλοις.

Δεν έχουμε όμως περισσότερες λεπτομέρειες για τον βίο των Αγίων.

Όσιος Σίμων

Άγνωστος στους Συναξαριστές και στα Μηναία. Η μνήμη του υπάρχει στον Παρισινό Κώδικα 1621 (13ος αιώνας μ.Χ.).
Ο Σ. Ευστρατιάδης γράφει για τον Άγιο Σίμων (Αγιολόγιο Σ. Ευστρατιάδη, σελ. 425):
«Οὗτος ἦν ἐκ Καλαβρίας μοναχὸς μονῆς μεγάλης καὶ θαυμαστῆς· ὅτε ποτὲ ἐστάλησαν εἰς διακονίαν μοναχοί τινες ἐκ τῆς μονῆς παρὰ τὴν θάλασσαν συνελήφθησαν ὑπὸ πειρατῶν Τούρκων καὶ ὡδηγήθησαν εἰς τὴν Ἀφρικήν· πρὸς ἐξαγορὰν τῶν αἰχμαλώτων ἀδελφῶν ἐλθὼν οὗτος καὶ εὑρὼν αὐτοὺς διηρώτα ἐν συγκινήσει τὰ κατ᾿ αὐτούς, ὅτε πλησιάσας Ἀγαρηνὸς ἐξέτεινε τὴν χεῖρα αὐτοῦ νὰ ῥαπίση τὸν ὅσιον, ἀλλ᾿ ἐξηράνθη ἡ χεὶρ αὐτοῦ· τὸ αὐτὸ ἐπανελήφθη καὶ εἰς τὸν δεύτερον ἐλθόντα, ὅτε οἱ ἄλλοι οἱ μετ᾿ αὐτοῦ ἀπήγαγαν αὐτὸν εἰς τὸν ἄρχοντα τοῦ τόπου καὶ διηγήθησαν τὰ διατρέξαντα· ἐκ τούτων ὁ ἄρχων κατεπλάγη καὶ παρεκάλεσε τὸν ὅσιον δι᾿ εὐχῆς ν᾿ ἀποκαταστήσῃ τὰς ἐξηραμένας τῶν στρατιωτῶν χεῖρας· καὶ τούτου γενομένου, διέταξε νὰ μεταφέρωσιν ἐν τιμῇ τοὺς αἰχμαλώτους μοναχοὺς εἰς τὸν τόπον αὐτῶν. Κατὰ δὲ τὸ ταξίδιον, ἀπολιπόντος τοῦ ὕδατος διὰ προσευχῆς τὸ τῆς θαλάσσης ὕδωρ μετέβαλεν εἰς γλυκύτητα ὅπερ ἐκίνησεν εἰς θαυμασμὸν τοὺς ἀπίστους· ἐγένετο αὐτουργὸς καὶ ἄλλων θαυμάτων καὶ ἐκοιμήθη ἐν εἰρήνῃ».

Όσιος Ιλαρίων ο Ίβηρ, ο εν Θεσσαλονίκη

Ο Όσιος Ιλαρίων έζησε τον 9ο αιώνα μ.Χ. και έπαιξε σπουδαιότατο  ρόλο στην θρησκευτική ζωή του τόπου του (Γεωργία). Ταξίδευσε στους Αγίους Τόπους, στην Κωνσταντινούπολη και στην Βιθυνία, όπου γνωρίστηκε με άλλους πνευματικούς πατέρες. Κατόπιν ταξίδευσε στη Ρώμη δια Θεσσαλονίκης, όπου έκανε θαύματα. Επανερχόμενος έμεινε στην Θεσσαλονίκη, οπού έκτισε και τον Ιερό ναό το 870 μ.Χ. Το έργο του, που ήταν κυρίως διδακτικό, υπήρξε εξαιρετικό για τους Θεσσαλονικείς. Ο Όσιος Ιλαρίων κοιμήθηκε το 875 μ.Χ.

Εύρεση των Ιερών Λειψάνων του Οσίου Αδριανού του Ιερομάρτυρα

Η εύρεση των Ιερών Λειψάνων του Οσίου Αδριανού του Ιερομάρτυρα έγινε στις 19 Νοεμβρίου του 1625 μ.Χ.