Εορτολόγιο: Ποιοι γιορτάζουν σήμερα Τετάρτη 3 Ιουλίου 2024

Δείτε ποιοι γιορτάζουν σήμερα, Τετάρτη 3 Ιουλίου 2024.

Σύμφωνα με το Εορτολόγιο, Τετάρτη 3 Ιουλίου, είναι των Αγίων Ανατολίου και Ευλαμπίου, του Αγίου Υακίνθου μάρτυρος.

Γιορτάζουν τα ονόματα: Ανατόλιος, Ζουμπουλία, Υάκινθος, Υακίνθη, Υάνθη, Ιάνθη.

Οι Άγιοι:

Άγιος Υάκινθος ο κουβικουλάριος (θαλαμηπόλος)

Ἐξ ἀρετῆς μὲν Ὑάκινθος ὡς λίθος, Λαμπρὸς πλέον δὲ ἐκ ῥοῆς τῶν αἱμάτων. Οὐλομένῳ τριτάτῃ Ὑάκινθος κάτθανε λιμῷ.

Eμή τροφή θέλημα ποιείν Kυρίου, Tροφή δε φησιν Yάκινθος ερρέτω. Oυλομένω τριτάτη Yάκινθος κάτθανε λιμώ.

Ο Άγιος Υάκινθος καταγόταν από την Καισαρεία της Καππαδοκίας και έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Τραϊανού (98 – 117 μ.Χ.). Ήταν άνθρωπος με εξαιρετική συμπεριφορά και διετέλεσε κουβικουλάριος του αυτοκράτορα. Διεκπεραίωνε τα καθήκοντα του μέσα στο παλάτι κατά τον καλύτερο τρόπο. Ήταν προσεκτικός και δε μολύνθηκε από τη χλιδή των ανακτόρων. Η ψυχή του ολόκληρη ήταν δοσμένη στο Σωτήρα Χριστό. Γι’ αυτό, όταν ο Τραϊανός διέταξε διωγμό κατά των χριστιανών, ο Υάκινθος δε δίστασε να ομολογήσει μπροστά στον αυτοκράτορα ότι είναι χριστιανός. Ο Τραϊανός εξεπλάγη και του είπε ότι είναι αχάριστος, για την εμπιστοσύνη και την υπόληψη που του πρόσφερε το παλάτι. Τότε ο Υάκινθος με ψυχική άνεση απάντησε: «Αν η ευγνωμοσύνη είναι αρετή, βασιλιά, ποια απολογία θα μπορέσω να δώσω αρνούμενος το Σωτήρα μου Χριστό, ο όποιος έχυσε για μένα το αίμα του, ο οποίος μου χάρισε την πίστη, την ελπίδα, την αγάπη, ο όποιος μου δίνει λιμάνι στις τρικυμίες της ψυχής, παρηγοριά στη θλίψη, ασφάλεια στα κύματα, θώρακα στις δοκιμασίες; Και ο οποίος μου επιφυλάσσει συμμετοχή αιώνια στη βασιλεία Του και τη δόξα»; Ο Τραϊανός, στενοχωρημένος από τα λόγια του Υακίνθου, διέταξε να τον φυλακίσουν χωρίς να του δίνουν καθόλου φαγητό, εκτός και αν ήθελε να φάει ειδωλόθυτα. Σαράντα μέρες πέρασε έτσι ο Υάκινθος, χωρίς να αγγίξει τα ειδωλόθυτα. Την 41η, όμως, παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο. (Η μνήμη του Αγίου αυτού, μαζί μ’ αυτή του Αγίου Διομήδη, από ορισμένους Συναξαριστές, επαναλαμβάνεται περιττώς και την 3η Ιουνίου).

Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’ Ὡς Λίθος ὑάκινθος, τῆς Ἐκκλησίας Χριστοῦ, ἀστράπτεις τοὶς πέρασι, ταὶς τῶν χαρίτων αὐγαίς, παμμάκαρ Ὑάκινθε, σὺ γὰρ ὁμολογία, πυρσωθεῖς εὐσέβειας, ἔλαμψας ἐν ἀθλήσει, τὴ τοῦ Λόγου μιμήσει, ἐντεῦθεν καταφαιδρύνεις, τοὺς σὲ γεραίροντας.

Άγιος Ανατόλιος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

Δύνας Ανατόλιε του βίου τέλει, Τω μη δύνοντι προσπελάζεις Ηλίω.

Ούτος ο Άγιος, πρότερον μεν ήτον Πρεσβύτερος και αποκρισιάριος της εν Αλεξανδρεία Εκκλησίας. Ύστερον δε, εχειροτονήθη Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, κατά τους υστερινούς χρόνους ων

Θεοδοσίου του μικρού του υιού Αρκαδίου, εν έτει υμζ’ [447]. Επροβλήθη δε Πατριάρχης από τον μονοφυσίτην Διόσκορον τον Πατριάρχην Αλεξανδρείας. Επειδή ήλπιζεν ο μάταιος, ότι θέλει έχει αυτόν σύμφωνον και ομόφρονα της κακοδοξίας του, αλλ’ όμως απέτυχε την ελπίδα του. Διότι ο μακάριος ούτος Ανατόλιος, εκάθηρε μεν τον κακόδοξον Διόσκορον, το δε όνομα του αοιδίμου και αγιωτάτου Φλαβιανού, του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, τον οποίον ο Διόσκορος εθανάτωσεν εις την εν Εφέσω ληστρικήν Σύνοδον, τούτου, λέγω, το όνομα εσυναρίθμησεν εις τα δίπτυχα μετά των άλλων αοιδίμων Πατριαρχών. Επειδή ο Άγιος Φλαβιανός εκαθηρέθη παραλόγως από τον Διόσκορον εις την ρηθείσαν εν Εφέσω ληστρικήν Σύνοδον. Αλλά και το τίμιον λείψανον του ρηθέντος Αγίου Φλαβιανού ενήργησεν ο Άγιος ούτος Ανατόλιος, ίνα ανακομισθή και αποθησαυρισθή εις τον Ναόν των Αγίων Αποστόλων (2). Ου μόνον δε τούτο, αλλά και εις εγκυκλίους επιστολάς εξέθετο την Ορθόδοξον πίστιν, και έστειλεν αυτάς εις τους κατά πάσαν πόλιν Επισκόπους, παρακινών αυτούς να αναθεματίσουν τους πρώτους και αρχηγούς της αιρέσεως, τον Νεστόριον δηλαδή και Ευτυχέα και Διόσκορον και όλους εκείνους, οπού εδογμάτιζον, ότι έπαθε σύγχυσιν, ή τροπήν η θεία φύσις επί της ενανθρωπήσεως του Θεού Λόγου. Ο Ανατόλιος ούτος λοιπόν, διάδοχος γενόμενος του ρηθέντος Αγίου Φλαβιανού, και ποιμάνας την Εκκλησίαν του Χριστού χρόνους οκτώ, απήλθε προς Κύριον, διάδοχον αφήσας τον αγιώτατον Πατριάρχην Γεννάδιον.

Άγιοι Μάρτυρες Θεόδοτος, Θεοδότη, Δολινδούχ, και των συν αυτοίς Διομήδους, Ευλαμπίου, και Ασκληπιάδου

Εις τον Θεόδοτον και Θεοδότην. Τμηθείσι Θεοδότω και Θεοδότη, Θεός θεών δίδωσιν άξια στέφη.

Εις την Δολινδούχ. Υπέρ Θεού τείναντος ως δέρριν πόλον, Τείνει Δολινδούχ τον τένοντα (ήτοι τον τράχηλον) τω ξίφει.

Εις τον Διομήδην. Εκ σπονδύλων έσπεισεν αίμα Κυρίω, Άσπονδος εχθρός δαιμόνων Διομήδης.

Εις τον Ευλάμπιον. Τί την κεφαλήν δήμιε κλίνον λέγεις, Ευλαμπίω κλίνοντι πάν σπάθη μέλ

Εις τον Ασκληπιάδην. Ασκληπιάδης την θάλασσαν εισέδυ, Ζητών εφευρείν τον καλόν μαργαρίτην.

Ούτοι οι Άγιοι, διατί επίστευον εις τον Χριστόν και ωμολόγουν αυτόν, επιάσθησαν από τον δυσσεβή βασιλέα Τραϊανόν εν έτει ²η΄ [98]. Από τον οποίον αναγκασθέντες να αρνηθούν μεν την ευσέβειαν, να θυσιάσουν δε εις τα είδωλα, και μη πεισθέντες, έλαβον διαφόρους τιμωρίας. Ύστερον δε εκλείσθησαν εις εκείνην την ιδίαν φυλακήν, εις την οποίαν ήτον φυλακωμένος και ο Άγιος Μάρτυς Υάκινθος ο κουβικουλάριος, περί του οποίου είπομεν ανωτέρω. Όθεν από τον ίδιον τον Άγιον Υάκινθον εστηρίχθησαν εις την πίστιν του Χριστού. Αφ’ ου δε ετελειώθη ο Άγιος Υάκινθος και έλαβε του μαρτυρίου τον στέφανον, τότε εύγαλαν αυτούς από την φυλακήν, και τους εβίασαν να φάγουν από τας θυσίας των ειδώλων. Αυτοί όμως οι καρτερόψυχοι δεν επείσθησαν εις τούτο, αλλά μάλλον ήλεγξαν την των ειδώλων θρησκείαν. Όθεν διά την αιτίαν ταύτην εκρέμασαν αυτούς επάνω εις ξύλα και τους εξέσχισαν. Ύστερον δε τους εκατέβασαν και απέκοψαν τας τιμίας αυτών κεφαλάς, και έτζι απήλθον νικηφόροι εις τα Ουράνια. Τα δε τίμια αυτών λείψανα ενταφίασαν εντίμως μερικοί Χριστιανοί εις τον τόπον εκείνον, όπου και εμαρτύρησαν.