Τιτανικός: Λιγοστεύουν οι ελπίδες, ένα βαθυσκάφος σώθηκε πριν 50 χρόνια

Λιγοστεύουν οι ελπίδες για την ανεύρεση επιζώντων, στο ναυάγιο του βαθυσκάφους, δίπλα στον Τιτανικό.

Η μοναδική διάσωση βαθυσκάφους, χρονολογείται πριν 50 χρόνια, στο μακρινό 1973.

Ο 85χρονος Ρότζερ Μάλινσον, διασωθέντας από κείνο το ατύχημα, ταράζεται όταν θυμάται τον εφιάλτη που έζησε, με αφορμή το περιστατικό με το χαμένο υποβρύχιο στον Βόρειο Ατλαντικό.

Ανασύρει τις μνήμες του.

“Είχαμε μόνο, μόλις 12 λεπτά οξυγόνο, τη στιγμή που μας απεγκλώβισαν”.

Είχαν προηγηθεί 84 εφιαλτικές ώρες παραμονής, σε βάθος 1.575 μέτρων, στα ανοικτά των ακτών της Ιρλανδίας.

Το υποβρύχιο μήκους 26 μέτρων και πλάτους 2,5 μέτρων, είχε σταλεί με δύο επιβαίνοντες, για να τοποθετηθεί, ένα υπερατλαντικό τηλεφωνικό καλώδιο, 150 μίλια από την πόλη του Κόρκ.

Ξαφνικά, η καταπακτή του βαθυσκάφους “Pisces III“, άνοιξε από λάθος – όπως αποδείχτηκε – του πλοίου που βρισκόταν στην επιφάνεια. Η βίαιη εισρροή ενός τόνου νερού, οδήγησε το μικρό υποβρύχιο σε ελεύθερη πτώση προς την Άβυσσο, καθώς έσπασαν από το βάρος τα σκοινιά πρόσδεσης.

Ο Ρότζερ είχε περιγράψει στο BBC πριν δέκα χρόνια αυτό που ακολούθησε… «Ήταν πολύ τρομακτικό… Πέρασαν περίπου 30 δευτερόλεπτα μέχρι να χτυπήσουμε στον πυθμένα. Απενεργοποιήσαμε τον μετρητή βάθους στα 500 πόδια καθώς θα μπορούσε να είχε σκάσει και πήραμε μαξιλάρια και κουλουριαστήκαμε για να προσπαθήσουμε να αποτρέψουμε τραυματισμούς. Καταφέραμε να βρούμε λευκό πανί για να το βάλουμε στο στόμα μας, ώστε να μην δαγκώσουμε τις γλώσσες μας.

Ευτυχώς ήταν δυνατή ακόμη η επικοινωνία με την επιφάνεια κι έτσι ενημέρωσαν ότι ήταν ακόμη ζωντανοί και προετοιμάστηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε να εξαντλήσουν κάθε πιθανότητα διάσωσης. Βλέποντας το διαθέσιμο οξυγόνο να μειώνεται δραματικά λεπτό προς λεπτό, αντιλήφθηκαν γρήγορα ότι δεν θα έπρεπε να κάνουν καμία περιττή κίνηση. «Δεν μιλούσαμε σχεδόν καθόλου, απλά πιάναμε ο ένας το χέρι του άλλου και το σφίγγαμε για να δείξουμε ότι είμαστε καλά. Φροντίζαμε ο ένας για τον άλλον και νομίζω ότι αυτό ήταν ένα σημαντικό, πολύ σημαντικό, στοιχείο διάσωσης μας», είχε δηλώσει ο Μάλινσον στο BBC.

Χρειάστηκε να περάσουν παραπάνω από 3 ημέρες για να αντιληφθούν ότι τους πλησίασε η βοήθεια που περίμεναν με λαχτάρα και προσμονή. Τελικά το υποβρύχιο διάσωσης κατάφερε να συνδέσει ένα ειδικά σχεδιασμένο γάντζο και ένα σχοινί ρυμούλκησης στο «Pisces III» ώστε να το ανασύρει ενώ η μάχη ενάντια στον χρόνο συνεχίστηκε και στην επιφάνεια όπου πέρασαν ακόμη 30 αγωνιώδη λεπτά για να καταφέρουν τα σωστικά συνεργεία να ανοίξουν την καταπακτή. Όταν αυτό συνέβη, ο δείκτης οξυγόνου, έδειχνε μόλις 12 διαθέσιμα λεπτά.

Με βάση την εμπειρία του ο Μάλινσον, μιλώντας στο «Sky News» εξέφρασε την απαισιοδοξία του για την τύχη των επιβαινόντων του «Titan».