Ο κατασκευαστικός κλάδος του μέλλοντος

Οκτώ κατασκευαστικές αγορές θα αντιπροσωπεύουν το 70% της παγκόσμιας ανάπτυξης έως το 2030. Σήμερα, οι μεγαλύτερες κατασκευαστικές εταιρείες έχουν έδρα στην Κίνα (41% των συνολικών εσόδων), την Ευρώπη (26%) και την Ιαπωνία (13%).

Σύμφωνα  με την ετήσια έκθεση της Deloitte Global Powers of Construction (GPoC), οι 100 μεγαλύτερες κατασκευαστικές εταιρείες παγκοσμίως είχαν έσοδα άνω των 1,393 τρισ. δολαρίων το 2018, σημειώνοντας αύξηση 10% σε σχέση με το προηγούμενο έτος.

Η καινοτομία, ο ανταγωνισμός, η διεθνοποίηση, η ανάγκη για βιωσιμότητα, καθώς και η συμμόρφωση με τους νέους κανονισμούς θα καθορίσουν τον κατασκευαστικό κλάδο του μέλλοντος. 

Ο Javier Parada Engineering and Construction Leader της Deloitte Global σχολιάζει χαρακτηριστικά ότι «τα έσοδα του κατασκευαστικού κλάδου συνέχισαν να αυξάνονται το 2018, αν και υπήρξε κάποια αστάθεια και μία πτώση στην κεφαλαιοποίηση της αγοράς λόγω φόβων για παγκόσμια επιβράδυνση.

Κοιτάζοντας το μέλλον, οι μακροπρόθεσμες προβλέψεις παραμένουν θετικές και οκτώ κατασκευαστικές αγορές – Κίνα, ΗΠΑ, Ινδία, Ινδονησία, Ηνωμένο Βασίλειο, Μεξικό, Καναδάς και Νιγηρία – αναμένεται να αντιπροσωπεύουν το 70% της παγκόσμιας ανάπτυξης στο συγκεκριμένο τομέα μέχρι το 2030».

Ένα ακόμη αξιοσημείωτο εύρημα είναι η ανομοιογένεια που καταγράφηκε στην οικονομική απόδοση των κορυφαίων κατασκευαστικών εταιρειών το 2018. Ταυτόχρονα με την αύξηση των πωλήσεων και της κερδοφορίας, ανοδική τάση ακολούθησαν και οι δανειακές υποχρεώσεις. Παράλληλα, η απόδοση των εταιρειών αυτών στο χρηματιστήριο μειώθηκε.

Η παγκόσμια οικονομία αναμένεται να σημειώσει άνοδο κατά 2,5-3% ετησίως, την περίοδο 2018-2022, ενώ όσο αφορά τον κατασκευαστικό κλάδο εκτιμάται ότι θα αυξήσει το μέγεθος της κερδοφορίας του σε ποσοστό 3,6% ετησίως.

Μεταξύ των 100 κορυφαίων εταιρειών, οι 74 σημείωσαν αύξηση στις πωλήσεις σε δολάρια ΗΠΑ, εκ των οποίων οι 45 παρουσιάζουν διψήφιες αυξήσεις. Από γεωγραφικής άποψης, οι μεγαλύτερες κατασκευαστικές εταιρείες έχουν έδρα στην Κίνα (41% των συνολικών εσόδων), την Ευρώπη (26%), την Ιαπωνία (13%), τις ΗΠΑ (9%) και τη Νότια Κορέα (7%).
Πολλές εταιρείες του κατασκευαστικού κλάδου διαφοροποιούν το χαρτοφυλάκιο των υπηρεσιών τους για να επιτύχουν βιώσιμη ανάπτυξη και να αυξήσουν τα τυπικά στενά περιθώρια των κατασκευαστικών έργων. Το 2018, οι 30 κορυφαίες εταιρείες κέρδισαν 21,7% των εσόδων τους από μη κατασκευαστικές δραστηριότητες.

Οι δυνατότητες ανάπτυξης στο εξωτερικό εξακολουθούν να αποτελούν στρατηγική επιταγή των κατασκευαστικών ομίλων. Το 21% επί των συνολικών εσόδων των κορυφαίων κατασκευαστικών εταιρειών προέρχεται από δραστηριοποίησή τους εκτός της εγχώριας αγοράς, ενώ το εισόδημα από τη διεθνή παρουσία τους αντιπροσωπεύει το 36% των πωλήσεων. Από γεωγραφικής άποψης, οι ευρωπαϊκές (57%) και αμερικανικές (24%) κατασκευαστικές εταιρείες σημειώνουν την υψηλότερη δραστηριότητα σε διεθνές επίπεδο. 

Η ίδια έκθεση κάνει αναφορά και στη διαμόρφωση νέων τάσεων στον κλάδο. Παρόλο που η κατασκευαστική θεωρείται τα τελευταία 30 χρόνια ως μια παραδοσιακή βιομηχανία με αρκετά χαμηλή κερδοφορία παραγωγικότητας, τα τελευταία χρόνια έχουν αναδυθεί αρκετές τάσεις, οι οποίες πρόκειται να διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της αγοράς. 

Πρώτα απ’ όλα, η καινοτομία σε σχέση με τα νέα υλικά, η τυποποίηση και η εφαρμογή ψηφιακών και προηγμένων τεχνολογιών αποτελούν παράγοντες που θα λειτουργήσουν καταλυτικά στη βιομηχανία. Παράλληλα, είναι απαραίτητο για τους επιχειρηματίες του κλάδου να είναι προετοιμασμένοι για τη διαχείριση των διαδικασιών και της λειτουργίας και να προχωρήσουν σε εκβιομηχάνιση της κατασκευα-στικής δραστηριότητας προκειμένου να επιβιώσουν σε ένα εξαιρετικά ανταγωνιστικό περιβάλλον.

Επιπλέον, η διεθνοποίηση αναμένεται να αποτελέσει σημαντική τάση στο άμεσο μέλλον καθώς οι επιχειρήσεις που είναι σε θέση να προσαρμόσουν τα τοπικά επιχειρηματικά τους μοντέλα σε νέες αγορές και περιβάλλοντα προβλέπεται να είναι και αυτές που θα ηγηθούν έναντι του ανταγωνισμού.

Σημαντικά ζητήματα αποτελούν αυτά της συμμόρφωσης, της ρύθμισης και της  διαφάνειας καθώς τονίζεται η επιτακτική ανάγκη για την ενίσχυση των πρακτικών συμμόρφωσης εντός του κλάδου, αναδιαμόρφωσης των συμβάσεων και της νομοθεσίας και αύξησης της διαφάνειας σε όλους τους τομείς.

Τέλος, κορυφαία τάση αποτελεί αυτή της Βιωσιμότητας: Η βιωσιμότητα καθίσταται απαίτηση και οι επιχειρήσεις πρέπει να είναι σε θέση να επιφέρουν βελτιώσεις με οικονομικά αποδοτικό τρόπο.