ΓΣΕΕ: Άτολμα τα μέτρα της κυβέρνησης για τους εργαζόμενους
«Πιο τολμηρές» περίμενε τις κυβερνητικές εξαγγελίες
«Πιο τολμηρές» περίμενε η ΓΣΕΕ τις κυβερνητικές εξαγγελίες για τη μισθωτή εργασία. Η Συνομοσπονδία θεωρεί ότι σε μια περίοδο απορρύθμισης της αγοράς εργασίας (λόγω του εργασιακού νόμου που η κυβέρνηση ψήφισε), αλλά και μείωσης μισθών, θα έπρεπε ο σχεδιασμός των ανταποδοτικών πολιτικών προς όσους επλήγησαν από τα μνημόνια και την πανδημία, να είναι πιο τολμηρός. Υπενθυμίζει μάλιστα ότι η χώρα έχει βιώσει 11 χρόνια σκληρών δημοσιονομικών πολιτικών με επίκεντρο τα εργασιακά δικαιώματα -ατομικά και συλλογικά- και τα εισοδήματα των πιο ευάλωτων κοινωνικών ομάδων.
«Η ταχεία προώθηση και ψήφιση μέτρων του προηγούμενου διαστήματος για εργασιακό και ασφαλιστικό, που εν μέσω και της Υγειονομικής κρίσης που διανύουμε αντί να στηρίξουν την εργασία την οδηγούν σε περαιτέρω απορρύθμιση, κατατάσσουν χαμηλά στη βαθμολογία την κοινωνική πολιτική της κυβέρνησης», επισημαίνει η ΓΣΕΕ.
«Οι εργαζόμενοι χρειάζονται ουσιαστική ενίσχυση των εισοδημάτων και της προστασίας τους, απαιτούν καταπολέμηση της παραβατικότητας σε βάρος τους, θεσμική κατοχύρωση και ενίσχυση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των συμβάσεων εργασίας».
«Δεν λέμε όχι σε οποιαδήποτε παροχή κατατείνει σε προσωρινή ανακούφιση των συνεπειών της πανδημικής κρίσης και της εκτίναξης των τιμών σε υπηρεσίες και προϊόντα», σημειώνει η Συνομοσπονδία. «Λέμε όμως φτάνει ως εδώ! Να τελειώνουμε επιτέλους με πολιτικές που μόνο φτώχεια και δυστυχία παράγουν. Απαιτούνται ρηξικέλευθες παρεμβάσεις ώστε να βελτιωθούν πραγματικά οι κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες».
Η ΓΣΕΕ τονίζει ότι, «ο κόσμος της εργασίας, μέσα από την εδραιωμένη εμπειρία και τα βιώματα των πρόσφατων δεκαετιών, έχει εμπεδώσει πως τέτοιες παρεμβάσεις πρέπει να στοχεύουν στην προώθηση της σταθερής και πλήρους εργασίας και τον περιορισμό των απορρυθμισμένων ευέλικτων μορφών απασχόλησης οι οποίες οδηγούν στην επισφάλεια.
Μέσα στο πλαίσιο τέτοιων παρεμβάσεων, το 8ωρο πρέπει να προστατευθεί και ο χρόνος εργασίας να μειωθεί σταδιακά ώστε να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες παραγωγικές δυνατότητες, ενώ και οι απολαβές να αυξηθούν ώστε να υπερκεράσουν το αυξανόμενο κόστος ζωής, ανταποκρινόμενες στις σύγχρονες και πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων.
Δυστυχώς, αντί αυτών, οι μισθοί συνεχίζουν να μειώνονται και οι εργασιακές σχέσεις να απορρυθμίζονται, κάτι που επισφραγίστηκε και από το πρόσφατο εργασιακό νομοσχέδιο το οποίο στην ουσία προωθεί την ακόμη υψηλότερη ευελιξία/ απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων».