Εορτολόγιο: Ποιοι γιορτάζουν σήμερα Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου 2024

Δείτε ποιοι γιορτάζουν σήμερα, Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου 2024.

Σύμφωνα με το Εορτολόγιο, Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου, είναι της Οσιμάρτυρος Βίβου, του Αγίου Ευδοξίου, η Ανάμνηση Θαύματος Αρχαγγέλου Μιχαήλ στις Χωναίς.

Γιορτάζουν τα ονόματα: Βίβος, Βιβή, Ευδόξιος, Ευδόξης, Δόξης, Καλοδότη, Ανδροπελαγία, Σαραπάβων.

Οι Άγιοι:

Άγιος Βίβος ο Οσιομάρτυρας   

Τὸν ἀρετῆς στέφανον ἀρνεῖται Βίβος, Εἰ μὴ στέφανον καὶ τὸν ἐκ ξίφους λάβῃ.

Ο Άγιος Βίβος ήταν μοναχός και διάκονος. Συνελήφθη στον επί Δεκίου διωγμό από τον ηγεμόνα Ουαλεριανό, στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Και αφού υπέστη σκληρά βασανιστήρια, αποκεφαλίστηκε.

Άγιοι Ευδόξιος, Ρωμύλος, Ζήνων, Μακάριος, Έντεκα Χιλιάδες Μάρτυρες και Χίλιοι Εκατόν Τέσσερις Στρατιώτες Μάρτυρες

Είς τους Εύδοξον, Ρωμύλον, Ζήνων και Μακάριον
Τμήθησαν Εὐδόξιος, Ῥωμύλος, Ζήνων, Καὶ Μακάριος, μακαριστοί, τοῦ τέλους!
Είς τους Χίλιους Εκατόν Τέσσερις
Δεκὰς δεκαπλῆ καὶ χιλιὰς Μαρτύρων, Καὶ τετρὰς ἁπλῆ συντελευτῶσι ξίφει.

Απ’ αυτούς ο μεν Ρωμύλος ήταν πραιπόσιτος στο αξίωμα στα χρόνια του σκληρού διώκτη των Χριστιανών, Τραϊανού (97 – 117 μ.Χ.). Στην αρχή ο Ρωμύλος ήταν και αυτός διώκτης των Χριστιανών και ο Τραϊανός τον έστειλε στη Γαλλία για να εξαναγκάσει τους εκεί χριστιανούς στρατιώτες να προσκυνήσουν τα είδωλα. Δεν το κατάφερε όμως και εξόρισε 11.000 απ’ αυτούς στην Αρμενία, όπου όλοι θανατώθηκαν στην Μελιτινή. Ο Ρωμύλος όμως μεταμελήθηκε και έλεγξε με θάρρος την σκληρότητα του Τραϊανού. Τότε υπέστη φρικτά βασανιστήρια και στο τέλος τον αποκεφάλισαν.
Ο δε Ευδόξιος, κόμης στο αξίωμα και χριστιανός στον επί Διοκλητιανού διωγμό, συνελήφθη από τον άρχοντα Μελιτινής και αφού σκληρά βασανίστηκε, τελικά αποκεφαλίστηκε μαζί με τον Μακάριο, τον Ζήνωνα και 1104 (κατ’ άλλους 1134) στρατιώτες.

Ανάμνηση Θαύματος Αρχαγγέλου Μιχαήλ στις Χωναίς (ή Κολασσαίς)

Ὤφθης Μιχαὴλ Νῶε σῷ ναῷ νέος, Χώνῃ ποταμῶν τὸν κατακλυσμὸν λύων.
Ῥοῦν Μιχαὴλ ποταμῶν χώνευσε, Νόων ἀγός, ἕκτῃ.

Σε κάποιο μέρος της Φρυγίας, η γη ανέβλυσε αγιασμένο νερό με τη δύναμη του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, που γιάτρευε κάθε αρρώστια των ασθενούντων. Ένας χριστιανός, λοιπόν, επειδή γιατρεύτηκε η κόρη του, έκτισε ωραιότατο ναό στο όνομα του Αρχιστράτηγου, επάνω στο άγιασμα. Μετά 90 χρόνια, ήλθε στο ναό κάποιος ευλαβής νέος, ονόματι Άρχιππος. Έμεινε υπηρέτης στο ναό και ζούσε ζωή ασκητική και με εγκράτεια. Όταν είδαν αυτό το πράγμα οι ειδωλολάτρες, έπιασαν τον Άρχιππο και τον χτύπησαν δυνατά. Έπειτα, όρμησαν να καταστρέψουν το ναό και το άγιασμα. Αλλά ώ της μεγάλης δυνάμεως του Αρχαγγέλου! Άλλων απ’ αυτούς τα χέρια έμειναν παράλυτα και άλλους σταμάτησε φράγμα φωτιάς και έτσι γύρισαν όλοι άπρακτοι. Όμως το πείσμα και ο θυμός τους ώθησε να κάνουν εκτροπή του κοντινού ποταμού, για να παρασύρει το ναό και να πνίξουν τον Άρχιππο. Αλλά και πάλι θαύμα! Ο ποταμός γύρισε προς τα πίσω! Τότε σκέφθηκαν να ενώσουν και άλλους δύο ποταμούς. Όμως ο Αρχάγγελος Μιχαήλ παρουσιάστηκε στον Άρχιππο και, αφού τον έβγαλε έξω από το ναό, έκανε το σημείο του σταυρού και οι ποταμοί στάθηκαν σαν τείχος. Πρόσταξε, έπειτα, να χωνευθούν και πράγματι, κατά παράδοξο τρόπο, έως σήμερα στο μέρος εκείνο τα νερά των ποταμών χωνεύονται. Και γι’ αυτό το μέρος ονομάστηκε Χώναι.

Ἀπολυτίκιον  Ἦχος δ’.
Τῶν οὐρανίων στρατιῶν Ἀρχιστράτηγε, δυσωποῦμέν σε ἀεὶ ἡμεῖς οἱ ἀνάξιοι, ἵνα ταῖς σαῖς δεήσεσι τειχίσης ἡμᾶς, σκέπη τῶν πτερύγων, τῆς ἀῢλου σου δόξης, φρουρῶν ἡμᾶς προσπίπτοντας, ἐκτενῶς καὶ βοῶντας· Ἐκ τῶν κινδύνων λύτρωσαι ἡμᾶς, ὡς ταξιάρχης τῶν ἄνω Δυνάμεων.

Αγία Καλοδότη

Καλοδότη, τμηθεῖσα τὴν κάραν ξίφει, Καλῶν δοτῆρι σοὶ παρίσταται Λόγε.

Η Αγία Καλοδότη ήταν γυναίκα κάποιου Κύρου, από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Συνελήφθη κατά τον επί Δεκίου διωγμό και αποκεφαλίστηκε από τον ηγεμόνα και κουρίκτορα Ουαλεριανό, ενώ ήταν έγκυος.

Αγία Λυγερή η Νεομάρτυς η Χιοπολίτις

Η Αγία νεομάρτυς Λυγερή η Χιοπολίτις γεννήθηκε στις αρχές του 19ου αιώνος μ.Χ. στο χωριό Ανάβατος της Χίου. Ανατράφηκε με τα νάματα της ορθοδόξου ημών πίστεως, ενώ διακρινόταν για το ψυχοσωματικό της κάλλος, γεγονός που προκάλεσε την ερωτική έλξη του Τούρκου τυράννου. Παρά τις υποσχέσεις και τις πιέσεις του για πλούτη και τιμές, η πάνσεμνος Λυγερή έμεινε σταθερή στην πίστη της και αρνήθηκε τον γάμο με τον αλλόπιστο αγαρηνό. Στις 6 Σεπτεμβρίου 1822 μ.Χ., ημέρα εορτασμού στον Ανάβατο Χίου του εν Χώναις θαύματος του αρχαγγέλου Μιχαήλ, κατέφθασαν στο χωριό οι ακόλουθοι του Τούρκου τυράννου.

Τότε μέσα στην προκληθείσα αναστάτωση άρπαξαν βίαια και παρά την αρνησή της την πάνσεμνο Λυγερή για να την οδηγήσουν σ’ αυτόν. Στη διαδρομή η Λυγερή αγκάλιασε με όλη της τη δύναμη ένα δένδρο, διακηρύσσοντας με παρρησία ότι δεν πρόκειται να αρνηθεί τον Χριστό. Τότε ένας ακόλουθος την αποκεφάλισε και με την τιμία της κεφαλή έφυγε τρέχοντας προς την παραλία Ελίντα, όπου περίμενε ο Τούρκος τύραννος. Από το αίμα της αθληφόρου νεομάρτυρος χάραξε η μητέρα της στα παρακείμενα βράχια τρείς σταυρούς, εκ των οποίων ο ένας έχει διασωθεί μέχρι σήμερα.

Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ΄
Ἐνθέως ἐνήθλησας, Παρθενομάρτυς κλεινή, αἱμάτων σου ῥεύμασι, τῆς ἀθανάτου Ζωῆς, το Δένδρον ποτίσασα. Πίστει γάρ παριδοῦσα, ἡδονάς ψυχοφθόρους, ἒῤῥηξας τοῦ βελίαρ, τάς ἐπάλξεις θεόφρον, ἡμῖν παρεχομένη σεπτῶς, χαρίσματα ἒνθεα.

Άγιος Σαραπάβων ο βουλευτής

Bέλτιον ουδέν άλλο βουλεύση τάχα, Tου μαρτυρήσαι Σαραπάβων εκ ξίφους.

Πληροφορίες για τη ζωή του έχουμε λιγοστές. Ξέρουμε ότι έζησε στην Αλεξάνδρεια, όταν αυτοκράτορας ήταν ο λυσσώδης διώκτης των χριστιανών Δέκιος, το 250 μ.Χ. Ο άρχοντας Ουαλέριος, αφού δεν μπόρεσε να τον φοβίσει, ώστε να θυσιάσει στα είδωλα, οργισμένος τον σκότωσε με το ίδιο του το σπαθί. Το λείψανο του τάφηκε με πολλή ευλάβεια από ευσεβείς χριστιανούς, οι όποιοι τιμούσαν το ζήλο και τη σοφία του, και ήταν ευγνώμονες για τα συχνά ευεργετήματα που τους έκανε.

Αγίες Ανδροπελαγία και Θέκλα

Ὡς ἀνδρικὴ τις ἦν Ἀνδροπελαγία, Πρὸς τὴν κεφαλῆς ἐκτομήν, ὡς ἡ Θέκλα.

Οι παρθένες αυτές ήταν αδελφές μεταξύ τους και συνελήφθηκαν στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου από τον ηγεμόνα Ουαλεριανό. Αυτός τις υπέβαλε σε σκληρά βασανιστήρια και στο τέλος τις αποκεφάλισε.
Να σημειώσουμε εδώ, ότι, πιθανόν το όνομα Ανδροπελαγία να είναι μίξη των δύο ονομάτων Ανδρέα ή Αδρόνικου και Πελαγίας. Διότι στον Πατμιακό Κώδικα 266, αναφέρεται η μνήμη των παρθένων αδελφών Πελαγίας και Θέκλης και πιο κάτω Ανδρόνικου του Στρατιώτη. Μερικοί Συναξαριστές, τη μνήμη των Αγίων αυτών, αναφέρουν και την 3η Νοεμβρίου, καθώς και την Κυριακή των Αγίων Πάντων.