Διαμάχη ΕΕ-ΗΠΑ για τη φέτα και την παρμεζάνα
Αντιδράσεις για τις γεωγραφικές ενδείξεις


Εντείνονται οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τις Ηνωμένες Πολιτείες καθώς πλησιάζει η λήξη της 90ήμερης παράτασης στις δασμολογικές ρυθμίσεις. Οι συνομιλίες ξεπερνούν τα ενεργειακά και αμυντικά ζητήματα, όπως το LNG και τα οπλικά συστήματα, με τις ΗΠΑ να θέτουν στο τραπέζι και τη διεύρυνση των εξαγωγών αγροτικών προϊόντων προς την ευρωπαϊκή αγορά.
Στο στόχαστρο οι γεωγραφικές ενδείξεις – Τι υποστηρίζουν οι ΗΠΑ
Ένα από τα βασικά εμπόδια που εντοπίζει η Ουάσινγκτον είναι το καθεστώς των γεωγραφικών ενδείξεων (Geographical Indications – GI) στην ΕΕ, το οποίο περιλαμβάνει ενδείξεις όπως ΠΟΠ (Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης). Οι ΗΠΑ θεωρούν ότι οι γεωγραφικές αυτές προστασίες περιορίζουν την πρόσβαση αμερικανικών προϊόντων στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια αγορά.
Σύμφωνα με την έκθεση “2025 Special 301 Report” του Γραφείου Εμπορικού Αντιπροσώπου των ΗΠΑ (USTR), οι γεωγραφικές ενδείξεις αποτελούν «σοβαρή πρόκληση» για τις εμπορικές σχέσεις, καθώς θεωρούνται εμπόδιο για τα εμπορικά σήματα αμερικανικών εταιρειών και εμποδίζουν τη χρήση γενικών ονομασιών προϊόντων, όπως η φέτα και η παρμεζάνα.
Η φέτα και η παρμεζάνα στο επίκεντρο της σύγκρουσης
Το USTR αναφέρεται ρητά σε δύο προϊόντα με έντονο ελληνικό και ιταλικό στίγμα – την ελληνική φέτα και την ιταλική παρμεζάνα – ως παραδείγματα ονομασιών που προστατεύονται από ευρωπαϊκές νομοθεσίες, οι οποίες, κατά τις ΗΠΑ, εμποδίζουν αμερικανικές επιχειρήσεις να χρησιμοποιήσουν παρόμοια εμπορικά σήματα.
Δείτε επίσης: Τραμπ: Οι μαζικές απελάσεις ίσως μπουν πάνω από τη δίκαιη δίκη
Η έκθεση τονίζει:
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες εργάζονται μέσω διμερών και πολυμερών μηχανισμών για να εξασφαλίσουν δίκαιη πρόσβαση των αμερικανικών προϊόντων στις διεθνείς αγορές και να αποτρέψουν την επέκταση της ευρωπαϊκής πολιτικής γεωγραφικών ενδείξεων που περιορίζει τη χρήση κοινών ονομασιών».
Επιδράσεις στην Ελλάδα και τους παραγωγούς ΠΟΠ
Η ελληνική φέτα αποτελεί ναυαρχίδα των προϊόντων ΠΟΠ, με δεσμευτικό νομικό πλαίσιο εντός ΕΕ που απαγορεύει σε μη ελληνικές εταιρείες να χρησιμοποιούν τον όρο για προϊόντα που δεν πληρούν συγκεκριμένα ποιοτικά και γεωγραφικά κριτήρια.
Αυτή η πολιτική, αν και ενισχύει την ταυτότητα των τοπικών προϊόντων και προστατεύει τους παραγωγούς στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες της ΕΕ, βρίσκεται στο επίκεντρο της διαμάχης με τις ΗΠΑ, οι οποίες διεκδικούν την ελευθερία χρήσης διεθνώς αναγνωρισμένων ονομασιών χωρίς γεωγραφικούς περιορισμούς.