Χρόνια Πολλά στον Δημήτρη και σε όλους τους ομοίους του!
Βρίσκονται στην "πρώτη γραμμή" τώρα και πάντα - Τους αξίζει η στήριξή μας. Τώρα και πάντα. Αυτονόητα.
Μία ευχή σήμερα, ανήμερα του Πάσχα, οφείλουμε να την κρατήσουμε και να την αποδώσουμε με σεβασμό κι΄ αγάπη στον Δημήτρη και τους ομοίους του.
Είναι το ελάχιστο, μπροστά στην μεγάλη προσφορά τους.
Στον προσωπικό λογαριασμό μου, στο fb, έγραψα πριν μερικές μέρες, το παρακάτω σημείωμα:
Ο Δημήτρης στα… “χαρακώματα”
Τον γνώρισα πριν δύο χρόνια, μέσω συναδέλφου μου. Έψαχνα έναν «καλό και ελαφροχέρη» οδοντογιατρό, συμβεβλημένο με το ταμείο των δημοσιογράφων.
Καθισμένος στην οδοντιατρική καρέκλα του Δημήτρη Ηλιόπουλου αρχίζω μια ακατάσχετη φλυαρία, όταν είδα να ετοιμάζει την ένεση. Για να καθυστερήσω το απευκταίο. Εκείνη, ακριβώς, τη στιγμή είδα τον απέναντι τοίχο γεμάτο κορνίζες.
Παραμέρισα το χέρι του, πλησίασα και κοίταξα τον τοίχο: πτυχίο Ιατρικής, πτυχίο Οδοντιατρικής, διδακτορικό (στην Επιδημιολογία) με άριστα στην Ιατρική Αθηνών, δύο μεταπτυχιακά, εξειδικεύσεις στη διαχείριση κρίσεων και μαζικών απωλειών σε Αγγλία, Ελβετία, Σουηδία. Έμεινα με το στόμα…ανοικτό. Tόσο ανοικτό που ο Δημήτρης έκανε τη δουλειά του χωρίς την γκρίνια μου.
Ο Δημήτρης είναι ο υπεύθυνος του Κέντρου Επιχειρήσεων του ΕΟΔΥ. Είναι αυτός που βγάζει τις καθημερινές οδηγίες, οι οποίες – μέσω γιατρών και νοσηλευτών – μεταφέρονται σε νοσοκομεία, ΕΚΑΒ και πολίτες για την αντιμετώπιση του κορωνοιού. Έβαλε, χωρίς δεύτερη σκέψη, την άσπρη μπλούζα του για να πάει ο ίδιος – ως επικεφαλής του κλιμακίου του ΕΟΔΥ – στην Καστοριά. Ήθελε, στο νομό που κτύπησε αλύπητα ο κορωνοιός, να δώσει οδηγίες και λύσεις εκ του σύνεγγυς.
Την Παρασκευή το βράδυ, 20 Μαρτίου, με… έτρωγε η αγωνία για τον Δημήτρη. Ήξερα ότι αρχίζει η μάχη. Τον πήρα τηλέφωνο. Απάντησε με sms : «Παναγή είμαι σε εφημερία. Τι είναι, σου συνέβη κάτι;» Τον καθησύχασα : «Όλα καλά. Απλώς, αισθάνθηκα έντονα την ανάγκη να σου πω κουράγιο και να προσέχεις».
Γιατί ο Δημήτρης (και οι όμοιοι του) είναι η ψυχή και η βαθιά γνώση που χρειάζεται το δημόσιο σύστημα υγείας. Είναι αυτοί που στα «ιατρικά δύσκολα» – την ώρα που ο ιδιωτικός τομέας λάκισε – θα είναι δίπλα στον Έλληνα πολίτη με τρόπο άδολο και αποτελεσματικό
Ο Δημήτρης (και οι όμοιοι του) βρίσκονται τώρα στα…χαρακώματα. Εκεί θέλουν να είναι. Τώρα και πάντα! Αυτονόητη η στήριξή μας. Τώρα και πάντα!