Εορτολόγιο: Ποιοι γιορτάζουν σήμερα Τετάρτη 17 Απριλίου 2024

Δείτε ποιοι γιορτάζουν σήμερα, Τετάρτη 17 Απριλίου 2024.

Σύμφωνα με το Εορτολόγιο, Τετάρτη 17 Απριλίου, είναι του Ιερομάρτυρος Συμεώνος επισκόπου εν Περσία, του Αγαπητού πάπα Ρώμης, του Μάρτυρος Αδριανού.

Γιορτάζουν τα ονόματα: Αγαπητός, Αγαπητή, Αδριανός, Αδριανή, Αυδελλάς, Γοθαζάτ, Φουσίκ.

Οι Άγιοι:

Ιερομάρτυς Συμεών επίσκοπος εν Περσία και οι συν αυτώ Αυδελλάς Πρεσβύτερος, Γοθαζάτ, Φουσίκ και έτεροι χίλιοι εκατόν πεντήκοντα

Εἰς τὸν Συμεών·

Ἐπίσκοπόν σε, Συμεών, ἐγὼ μέγαν, Ἐκ δὲ ξίφους μέγιστον ἀθλητὴν ἔγνων.

Εἰς τὸν Αὐδελλᾶν·

Ἄρκτου τὸ δεινὸν Αὐδελλᾶς ἔδυ στόμα, Βδέλλης ἀπλήστου τοῦ Σατᾶν φυγὼν στόμα.

Εἰς τὸν Γοθαζάτ·

Ἐπιτραπέντος τοῦ θύειν ἢ τεθνάναι, Θανεῖν Γοθαζὰτ εἵλετο τμηθεὶς ξίφει.

Εἰς τὸν Φουσίκ·

Τὸ δέρμα Φουσὶκ ἐκδάρθω μοι, λέγει, Χιτὼν ὑφανθεὶς τοῦ σατανᾶ τῇ κρόκῃ.

Εἰς τοὺς Ἑκατὸν πεντήκοντα·

Τέμνουσιν ἀνδρῶν τριπλοπεντηκοντάδα, Τὴν τριπρόσωπον προσκυνοῦσαν οὐσίαν.

Εἰς τοὺς Χιλίους·

Πίπτουσι Περσῶν ἀμφὶ χιλίους ξίφει, Ἰδὼν ἔφης ἄν, Παῦλε, Μαρτύρων νέφος. Ἑβδομάτῃ Συμεὼν δεκάτῃ ἀπὸ αὐχένα κάρθη.

Στην Περσία υπήρχε χριστιανική κοινότητα, που οι άνθρωποι της είχαν αμεμπτή ζωή και μεγάλη αυταπάρνηση, έτοιμοι να θυσιαστούν για το όνομα και τη δόξα του Χριστού. Καρδιά αυτής της κοινότητας ήταν ο επίσκοπος Συμεών, παράδειγμα χριστιανικής ζωής. Ο Άγιος Ιερομάρτυς Συμεών έζησε κατά τους χρόνους του βασιλέως των Περσών Σαβωρίου και ήταν προϊστάμενος των Εκκλησιών Κτησιφώντος και Σαλήκ (στη Σελευκεία). Οι Πέρσες έβλεπαν τους χριστιανούς σαν αγκάθι στο μάτι τους. Γι’ αυτό και τους διέβαλαν στο βασιλιά Σαπώρ τον Β’, με το πρόσχημα ότι είχαν επαναστατικές διαθέσεις. Αμέσως ο Σαπώρ διέταξε να φέρουν τον επίσκοπο δεμένο μπροστά του. Ο Συμεών διαβεβαίωσε το βασιλιά ότι η χριστιανική θρησκεία κάνει νομιμόφρονες πολίτες και όχι ανόητους επαναστάτες. Ο βασιλιάς, όμως, ήταν τόσο προκατειλημμένος εναντίον του, που διέταξε να τον φυλακίσουν. Στη φυλακή ο Συμεών γνώρισε τον Γοθαζάτ (ή Γουζθαδάτ), λιποτάκτη χριστιανό, που αλλαξοπίοτησε για να σώσει το κεφάλι του. Τότε ο Συμεών, με κατάλληλο τρόπο, συγκίνησε και πάλι την καρδιά του Γοθαζάτ για το Χριστό. Όταν το έμαθε αυτό ο Σαπώρ, οργισμένος, αποκεφάλισε τον Συμεών και τον Γοθαζάτ, και επιπλέον άλλους 1150 χριστιανούς από την εκεί Εκκλησία, μαζί με τον πρεσβύτερο Αύδελα. Έτσι, όλοι έδωσαν τους εαυτούς τους, “προσφοράν και θυσίαν τω Θεώ εις όσμήν ευωδιάς” (1. Προς Εφεσίους ε’). Δηλαδή, προσφορά και θυσία στο Θεό, για να είναι μπροστά Του μυρωδιά ευωδιαστή. Την τελευταία στιγμή στο στρατόπεδο των μαρτύρων, προστέθηκε και ο κουροπαλατής του βασιλιά, ονόματι Φουσίκ. Ήταν κρυπτοχριστιανός και όταν είδε έναν από τους 1150 να δείχνει κάποια ταραχή, πλησίασε και τον προέτρεψε να μείνει πιστός μέχρι τέλους. Όταν το έμαθε αυτό ο Σαπώρ, διέταξε να τον φονεύσουν με τον πιο σκληρό τρόπο. Έτσι του έκοψαν τη γλώσσα και στη συνέχεια τον έγδαραν ζωντανό.

Άγιος Αγαπητός πάπας Ρώμης

Θνῄσκων τὶ κράζεις; Σῶτερ, ἠγάπησά σε. Ἀλλ’ ἠγαπήθης, Ἀγαπητέ, καὶ πλέον.

Υπήρξε 58ος στη σειρά των Πάπων της Ρώμης και κλήθηκε στον ποντιφικό θρόνο το 535 μ.Χ. Ήταν ασκητικός τύπος και άνθρωπος μεγάλης αρετής. Για την αίρεση των μονοφυσιτών πήγε στην Κωνσταντινούπολη, όπου καθήρεσε τον Πατριάρχη Άνθιμο Α’ από την Τραπεζούντα, για τα όχι καλά φρονήματα του, και με σύνοδο υπό την προεδρία του ανέδειξε Πατριάρχη τον Πρεσβύτερο Μήνα, κληρικό ευσεβέστατο και Ορθόδοξο. Στην Κωνσταντινούπολη έτυχε μεγάλης υποδοχής από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό, τον κλήρο και τον λαό. Στους Συναξαριστές βρίσκουμε και τις εξής διηγήσεις γι’ αυτόν: Ότι κατά το ταξίδι του, σ’ ένα Ελληνικό λιμάνι βρήκε κάποιο άνθρωπο άλαλο από τη γέννηση του και ανίκανο να βαδίζει. Το θέαμα ήταν ελεεινό και η καρδιά του Πάπα Αγαπητού ελέησε τον πάσχοντα. Μόνο με την αφή του, του απόδωσε την υγεία των ποδιών του, κατόπιν έβαλε στο στόμα του τη θεία Κοινωνία και έλυσε και τα δεσμά της γλώσσας του. Άλλο θαύμα έκανε στην Κωνσταντινούπολη, με το να θεραπεύσει έναν τυφλό, που συνάντησε στη Χρυσή πύλη. Ο Πάπας Αγαπητός πέθανε το 536 στην Κωνσταντινούπολη, ένα χρόνο μετά την ενθρόνιση του. Το ιερό λείψανό του ενταφιάσθηκε στο ναό των Αγίων Αποστόλων, όπου και ετελείτο η Σύναξή του.

Άγιος Μάρτυς Αδριανός

Εἰ οὐκ ἔγνως τίς ἐστιν ὁ φλογὸς μέσον, Γνώσῃ λαλοῦντος· Ἀδριανέ, καρτέρει.

ΑΔΡΙΑΝΟΣ ὁ Μάρτυς, ἕτερος ὤν τοῦ σήμερον ἐπίσης ἑορταζομένου ὁμωνύμου Ἀδριανοῦ, ἤκμασε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ βασιλέως Λικινίου, ἐν ἔτει τιγ’ (313), καταγόμενος μὲν ἐκ τῆς Ρώμης (υἱὸς ὤν Πρόβου βασιλέως Ρώμης, τοῦ βασιλεύσαντος ἐν ἔτει σοϛ’ (276), διαμένων δὲ ἐν Βυζαντίῳ μετά τινος ἄλλου ἀδελφοῦ του, Δομετίου καλουμένου, ὅστις προεχειρίσθη Ἐπίσκοπος τοῦ Βυζαντίου μετὰ τὸν Τίτον. Οὗτος λοιπὸν ὁ μακάριος, ποθῶν νὰ μαρτυρήσῃ διὰ τὸν Χριστόν, ἐπῆγεν εἰς τὴν Νικομήδειαν καὶ ἤλεγξε τὸν Λικίνιον, διότι ματαίως κατεπόνει τὰ ρωμαϊκὰ στρατεύματα προφασιζόμενος ὅτι διώκει τοὺς Χριστιανούς. Ὅθεν ἀφοῦ ἐτιμωρήθη παρὰ τοῦ Λικινίου μὲ διαφόρους βασάνους, τελευταῖον ἀπεκεφαλίσθη καὶ οὕτω ἔλαβεν ὁ ἀοίδιμος τοῦ μαρτυρίου τὸν στέφανον. Ὁ δὲ τούτου ἀδελφὸς καὶ Ἐπίσκοπος τοῦ Βυζαντίου Δομέτιος, λαβὼν τὸ ἅγιον αὐτοῦ λείψανον, ἐνεταφίασεν αὐτὸ ἐν Ἀργυρουπόλει τῇ κειμένῃ πλησίον τοῦ Βυζαντίου, ὅπου εὑρίσκοντο καὶ τὰ ἅγια λείψανα τῶν Μαρτύρων Ἀδριανοῦ καὶ Ναταλίας, μετὰ τοῦ λειψάνου Στάχυος τοῦ Ἀποστόλου τοῦ χρηματίσαντος πρώτου Ἐπισκόπου τοῦ Βυζαντίου μετὰ τὸν πρωτόκλητον Ἀνδρέαν.

Εορτάζει και 26 Αυγούστου.