Εορτολόγιο: Ποιοι γιορτάζουν σήμερα Σάββατο 1 Ιουνίου 2024

Δείτε ποιοι γιορτάζουν σήμερα, Σάββατο 1 Ιουνίου 2024.

Σύμφωνα με το Εορτολόγιο, Σάββατο 1 Ιουνίου, είναι των Αγίων Ευελπίστου και Ιέρακος μαρτύρων, του Οσίου Πύρρου του παρθένου, του Αγίου Θεσπέσιου μάρτυρος και του Αγίου Ιουστίνου μάρτυρος.

Γιορτάζουν τα ονόματα: Ευέλπιστος, Ευελπίστη, Ιέραξ, Ιέρακας, Γέρακας, Γεράκης, Γερακίνα, Πύρρος, Πύρος, Πύρρα, Πύρα, Θεσπέσιος, Θεσπέσης, Θεσπέσια, Ιουστίνος, Λιβεριανός.

Οι Άγιοι:

Άγιος Μάρτυς Ιουστίνος ο Φιλόσοφος

Ιουστίνον κώνειον ήρεν εκ βίου, Ως είθε πρώτους τους πιείν δεδωκότας.

Πρώτη Ιουνίου Ιουστίνε ελλεβορίζη.

Ούτος ήτον από της Φλαβίας Νεαπόλεως της Συρίας, υιός του Πρίσκου του Βακχείου, κατά τους χρόνους Μάρκου Αυρηλίου του και Αντωνίνου και φιλοσόφου καλουμένου, εν έτει ρξ’ [160], πηγαίνοντας δε εις την Ρώμην, έδωκεν αναφοράν έγγραφον εις τον ρηθέντα βασιλέα κατά της πλάνης των ειδώλων, και απολογίαν υπέρ της πίστεως των Χριστιανών, με την οποίαν, κρατύνει μεν και βεβαιώνει, την πίστιν των Χριστιανών, κρημνίζει δε και αναιρεί, την πλάνην των ειδώλων, φέρων αποδείξεις και μαρτυρίας, τόσον από τον ορθόν και φυσικόν λόγον, όσον και από τας θείας Γραφάς. Όθεν δια τούτο εφθονήθη από τον φιλόσοφον Κρήσκεντα, και κρυφίως από εκείνον εθανατώθη, και ούτως έλαβεν ο μακάριος τον στέφανον της αθλήσεως.

Άγιοι Μάρτυρες Ιούστος, Ιουστίνος, Χαρίτων, Χαριτώ η παρθένος, Ευέλπιστος, Ιέραξ, Παίων, και Λιβεριανός

Εις τον Ιούστον και Ιουστίνον.

Ούπω τεμείν Ιούστον έφθη το ξίφος, Και την κεφαλήν ην κλίνων Ιουστίνος.

Εις τον Χαρίτωνα και Χαριτώ.

Θείος Χαρίτων και Χαριτώ παρθένος, Τμηθέντες ευμοιρούσι θείων χαρίτων.

Εις τον Ευέλπιστον.

Εύελπις Ευέλπιστός εστιν εικότως, Ως κλήρον έξει τον Θεόν τμηθείς κάραν.

Εις τον Ιέρακα.

Ορμά προς άθλους Ιέραξ ως ιέραξ, Τμηθείς δε θηρά ψυχικήν σωτηρίαν.

Εις τον Παίωνα.

Παίων ο παίων δυσσεβή πίστιν λόγοις, Χειρί ξιφήρει παίεται κατ’ αυχένος.

Εις τον Λιβεριανόν.

Δείξεις τι και συ τω Θεώ τμηθέν μέλος, Μελών το κρείττον Λιβεριανέ κάραν.

Ούτοι οι Άγιοι εμαρτύρησαν εις την Ρώμην, κατά τον καιρόν Ρουστικού του επάρχου, οίτινες αφ’ ου υπέμειναν πρότερον πολλά βάσανα, ύστερον απεκεφαλίσθησαν. Λέγεται δε, ότι προ του να αποκεφαλισθούν, ερώτησεν ο έπαρχος τον Άγιον Ιουστίνον, λέγων· Νομίζετε εσείς οι Χριστιανοί, ότι εάν θανατωθήτε δια τον Χριστόν, έχετε να λάβετε αγαθά εις τους Ουρανούς; Ο Άγιος απεκρίθη· Δεν νομίζομεν, καθώς εσύ λέγεις, αλλά έχομεν πληροφορίαν βεβαίαν, ότι ευθύς οπού θανατωθούμεν, θέλουν μας δεχθούν απολαύσεις αγαθών και φιλοφροσύναι, και έτζι με τον λόγον αυτόν απεκεφαλίσθησαν οι μακάριοι, και έλαβον τους στεφάνους του μαρτυρίου.

Ο Άγιος Μάρτυς Νέων, ξίφει τελειούται.

Ερυθρόν ημίν η Γραφή πόντον λέγει, Και γην ερυθράν εκτελεί τμηθείς Νέων.

Ο Άγιος Ιερομάρτυς και Επίσκοπος Πύρρος ο παρθένος, εν ειρήνη τελειούται.

Έστησε Πύρρος πύργον αγνείας μέγαν, Δι’ ου θεωρεί τον Θεόν χουν θεις κάτω.

Ο Άγιος Μάρτυς Φίρμος, ξίφει τελειούται.

Πολλάς ο Φίρμος υπομείνας βασάνους, Πολλάς και εύρεν ανταμείψεις εν πόλω.

Ούτος ήτον κατά τους χρόνους του βασιλέως Μαξιμιανού, εν έτει σϞθ’ [299]. Πιασθείς δε δια την του Χριστού πίστιν, εφέρθη εις τον Μάγον. Και επειδή δεν επείσθη να θυσιάση εις τα είδωλα, εγύμνωσαν αυτόν πρώτον, και έδειραν με νεύρα. Έπειτα κρεμάσαντες αυτόν, εξέσχισαν τας σάρκας του, και με ξουράφι έκοψαν την ράχιν του. Είτα εύγαλαν τα κόκκαλά του από τας αρμονίας και κλείδωσές των. Μετά ταύτα κατέκοψαν με μαχαίρια την κοιλίαν και τας άντζας και τα μηρία του, ύστερον εκτύπησαν τούτον με πέτρας. Και τελευταίον απεκεφάλισαν αυτόν, και έτζι έλαβεν ο μακάριος του μαρτυρίου τον στέφανον.

Μνήμη του Αγίου Μάρτυρος Θεσπεσίου

Τωόντι Θεσπέσιος εκ των πραγμάτων, Μάρτυς δέδειξαι Θεσπέσιε τω ξίφει.

Ούτος ήτον κατά τους χρόνους του βασιλέως Αλεξάνδρου Σεβήρου, εν έτει σκβ’ [222]. Εκατάγετο δε από την Καππαδοκίαν. Δια δε την εις Χριστόν ομολογίαν πιασθείς από τον Συμπλίκιον, τον άρχοντα της Καππαδοκίας, εφέρθη εις τον ναόν των ειδώλων δια να θυσιάση εις αυτά, και επειδή δεν επείσθη, αλλά μάλλον επεριγέλασε τα είδωλα, δια τούτο εκρέμασαν αυτόν, και έξεσαν τας σάρκας του. Έπειτα έβαλον αυτόν μέσα εις ένα πυρωμένον φούρνον, από τον οποίον εφυλάχθη αβλαβής με την χάριν του Χριστού. Ύστερον εφέρθη πάλιν εις τον ναόν των ειδώλων, όπου επρόσφεραν οι Έλληνες θυσίας, και πλησιάσας κοντά εις τον βωμόν, εκρήμνισεν αυτόν. Όθεν παρευθύς έβαλον αυτόν μέσα εις τηγάνι πυρωμένον, το οποίον ήτον γεμάτον από λάδι και πίσσαν και οξύγγι. Και αφ’ ου έμεινε μέσα εις αυτό δύω ημέρας, ευγήκεν αβλαβής, χωρίς να έχη καύσιμον εις κανένα μέρος του σώματός του. Όθεν δια του θαύματος τούτου, πολλούς Έλληνας ετράβιξεν εις την πίστιν του Χριστού. Τελευταίον δε, εύγαλαν αυτόν έξω της πόλεως και τον απεκεφάλισαν, και ούτως ανέβη η μακαρία του ψυχή στεφανηφόρος εις τα Ουράνια.