Εορτολόγιο: Ποιοι γιορτάζουν σήμερα Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2024
Σύμφωνα με το Εορτολόγιο, γιορτάζουν τα ονόματα: Άννα, Αννίτα, Αννέτα, Σωσίθεος, Ναρσής, Εάσιος, Βάσσα, Γουλχίλντα
Δείτε ποιοι γιορτάζουν σήμερα, Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2024.
Σύμφωνα με το Εορτολόγιο, Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου, είναι η Σύλληψις της Αγίας Άννης.
Γιορτάζουν τα ονόματα: Άννα, Αννίτα, Αννέτα, Ανναμπέλλα, Ανναμαρία, Ανέζα, Άννη, Σωσίθεος, Ναρσής, Εάσιος, Βάσσα, Γουλχίλντα.
Οι Άγιοι:
Σύλληψη της Αγίας Άννης
Οὐχ ὥσπερ Εὔα καὶ σὺ τίκτεις ἐν λύπαις. Χαρὰν γὰρ Ἄννα ἔνδον κοιλίας φέρεις.
Τῇ δ’ ἐνάτῃ Μαρίην Θεομήτορα σύλλαβεν Ἄννα.
Για τη μητέρα της Θεοτόκου, την Άννα, δεν αναφέρουν τίποτα σχετικό ούτε τα Ευαγγέλια, ούτε τα υπόλοιπα βιβλία της Καινής Διαθήκης. Σύμφωνα όμως με την παράδοση της Εκκλησίας, ο ευσεβής Ιερέας Ματθάν, κάτοικος της Βηθλεέμ, απέκτησε τρεις θυγατέρες. Την Μαρία, την Σοβή και την Άννα. Η Μαρία, αφού παντρεύτηκε στην Βηθλεέμ, γέννησε εκεί την Ελισάβετ, την μητέρα του Ιωάννη του Βαπτιστή. Η Άννα παντρεύτηκε τον Ιωακείμ από τη Γαλιλαία. Μετά από πολλά χρόνια ατεκνίας, απέκτησε κόρη, την Παρθένο Μαρία. Η παράδοση αναφέρει ότι οι γονείς της την αφιέρωσαν στην υπηρεσία του Ναού της Ιερουσαλήμ, σε ηλικία τριών ετών. Αυτοί δε μετά από λίγα χρόνια πέθαναν. Την Αγία Άννα τιμούσαν από τα αρχαία χρόνια. Το συμπεραίνουμε αυτό από διάφορους Πατέρες της Εκκλησίας, αλλά και από αρχαίους εκκλησιαστικούς ύμνους, που υπάρχουν προς τιμήν της μητέρας της Θεοτόκου. Επίσης, το έτος 550 μ.Χ., ο αυτοκράτωρ Ιουστινιανός, αφιέρωσε ναό στην Κωνσταντινούπολη προς τιμήν της Αγίας Άννας.
Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’
Σήμερον τῆς ἀτεκνίας δεσμὰ διαλύονται· τοῦ Ἰωακεὶμ γὰρ καὶ τῆς Ἄννης εἰσακούων Θεός, παρ᾽ ἐλπίδα τεκεῖν αὐτοὺς σαφῶς, ὑπισχνεῖται θεόπαιδα· ἐξ ἧς αὐτὸς ἐτέχθη ὁ ἀπερίγραπτος, βροτὸς γεγονώς, δι᾽ Ἀγγέλου κελεύσας βοῆσαι αὐτῇ· Χαῖρε Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ.
Δικαία Άννα η προφήτιδα Μητέρα του προφήτη Σαμουήλ
Τὶ σοι ἐπαινέσειεν, Ἄννα, τις πλέον; Τὸ καρτερόφρον ἢ τὸ τῆς εὐτεκνίας;
Η Άννα ήταν στείρα για πολλά χρόνια και βυθίστηκε σε πολύ μεγάλη θλίψη. Η ψυχή της ποθούσε να σφίξει στην αγκαλιά της ένα δικό της παιδί. Αλλά ο καιρός περνούσε και η στείρωση παρέμενε. Παρ’ όλα αυτά όμως η Άννα, που ήταν σύζυγος του Ελκανά, γιου του Ιερεμεήλ, από την Αρμαθαίμ, είχε συνεχή ελπίδα στον Θεό. Και κάθε χρόνο, ανέβαινε στον οίκο του Κυρίου στην Σηλώ και προσευχόταν με δάκρυα και νηστείες. Ο καλός της σύζυγος Ελκανά, προσπαθούσε να την παρηγορήσει, αλλά η Άννα ήταν απαρηγόρητη και συνεχώς προσευχόταν στον Θεό να της χαρίσει παιδί και αυτή θα το αφιέρωνε σ’ Αυτόν. Η θερμή προσευχή της εισακούστηκε και η Άννα συνέλαβε. Έκανε γιο και τον ονόμασε Σαμουήλ. Μετά την απογαλάκτιση του παιδιού, οι δύο γονείς ανέβηκαν στην Σηλώ μαζί με τον Σαμουήλ και με ότι όριζε ο νόμος σ’ αυτές τις περιστάσεις. Εκεί η ευσεβής Άννα έφερε το παιδάκι της στον Ιερέα Ηλί, για να το αφιερώσει στην υπηρεσία του οίκου του Κυρίου. Και γεμάτη χαρά και ενθουσιασμό είπε τον υπέροχο ύμνο: «Ἐστερεώθη καρδία μου ἐν Κυρίῳ, ὑψώθη κέρας μου ἐν Θεῷ μου, ἐπλατύνθη ἐπ᾿ ἐχθρούς μου τὸ στόμα μου, εὐφράνθην ἐν σωτηρίᾳ σου». Μετά απ’ αυτό, η θεία χάρη ευλόγησε την πίστη και την ευσεβή αφοσίωση της Άννας ακόμη περισσότερο. Της χάρισε τρεις ακόμα γιους και δύο θυγατέρες. Και έτσι λοιπόν πραγματοποιήθηκε η προφητική της ενόραση, κατά την οποία είπε: «στείρα ἔτεκεν ἑπτά, καὶ ἡ πολλὴ ἐν τέκνοις ἠσθένησεν». Για την Άννα αυτή, ο Χρυσόστομος αφιέρωσε λαμπρές ομιλίες.
Άγιος Σωσίθεος
Σωσίθεον σωθεῖσιν ἐγγράφει λόγος, Ὑπὲρ Θεοῦ σῴζοντος ἐκτετμημένον.
Ο Άγιος Σωσίθεος μαρτύρησε δια ξίφους.
Όσιος Στέφανος ο νεολαμπής «ὁ ἐν τῷ Ἁγίῳ Ἀντίπᾳ κειμένου»
Ἐξήγαγες γῆς τὸν στέφανον καὶ βίου· Στέφει δὲ δόξης ἐστεφάνωσας Λόγε.
Ο Όσιος Στέφανος ο νεολαμπής, γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και έζησε τον 8ον αιώνα μ.Χ. Ανατράφηκε με ευσέβεια από τους γονείς του Ζαχαρία και Θεοφανώ και υπήρξε θερμός αγωνιστής υπέρ της Ορθοδοξίας, κατά τους διωγμούς επί του βασιλιά Θεόφιλου του εικονομάχου. Στα χρόνια της βασίλισσας Θεοδώρας, ο πατριάρχης Μεθόδιος χειροτόνησε τον Στέφανο πρεσβύτερο και τον κατάταξε στον κλήρο της αρχιεπισκοπής της Κωνσταντινούπολης. Όταν πέθανε ο πατέρας του, κληρονόμησε μεγάλη περιουσία την οποία διέθεσε σε φιλανθρωπίες. Κατοικούσε στο ναό του Αγίου Αντύπα, όπου εισέρχονταν πλήθος ανθρώπων, όλων των τάξεων, για να ακούσουν το θείο λόγο του. Απεβίωσε όταν έκλεισε το εβδομηκοστό τρίτο έτος της ηλικίας του.
Άγιος Ναρσής ο Πέρσης
Πέρσης κάραν σοι, Χριστέ, Ναρσῆς προσφέρει, Κρεῖττόν γε δῶρον σμυρνοχρυσολιβάνου.
Ο Άγιος Ναρσής ο Πέρσης μαρτύρησε δια ξίφους. Ίσως να είναι ο ίδιος με αυτόν της βλέπε 9ης Νοεμβρίου.
Άγιος Ισαάκ
Πάθους τὸ λεῖπον Ἰσαὰκ Σάρρας τέκνου, Σφαγεὶς ἀνεπλήρωσεν Ἰσαὰκ νέος.
Ο Άγιος Ισαάκ μαρτύρησε δια ξίφους. Ίσως να είναι ο ίδιος άγιος μ’ αυτόν της βλέπε 22ας Σεπτεμβρίου.
Αγία Βάσσα
Η Αγία Βάσσα ήταν Πατρικία και ηγουμένη μονής γυναικείας στην Ιερουσαλήμ, όπου ίδρυσε και τη Μονή του Αγίου Μηνά, που ηγούμενός της υπήρξε ο επίσκοπος Ιαμνίης, Στέφανος. Η μνήμη της Αγίας Βάσσας αναφέρεται στο Ιεροσολυμιτικό Κανονάριο (σελ. 120).
Αγία Γουλχίλντα
Η Αγία Γουλχίλντα (Wulhilda) γεννήθηκε μετά το 986 μ.Χ. Αφιερώθηκε στο Θεό από νεαρής ηλικίας και φύλαξε τις υποσχέσεις και τους μοναχικούς όρκους της, παρά τις δυσκολίες και τους πειρασμούς που αντιμετώπισε. Όταν ήταν ακόμη δόκιμη μοναχή απέρριψε τις προτάσεις για γάμο του βασιλιά Edgar ο οποίος την ερωτεύθηκε παράφορα. Τελικά ο βασιλιάς πείσθηκε να την αφήσει ήσυχη, αφού εκείνη ήταν πλήρως αφιερωμένη στο μοναχικό βίο. Την κατέστησε μάλιστα ο ίδιος ηγουμένη της μονής του Barking και προσέφερε στη μονή σημαντικές εκτάσεις γης. Στην ίδια μονή προσέφερε και η Αγία Γουλχίλντα την πατρική της κληρονομιά. Η Αγία έζησε με μεγάλη αυστηρότητα και έγινε υπόδειγμα αρετής. Εκοιμήθη περί το 1000 μ.Χ. αφήνοντας αγαθή μνήμη.
Άγιος Εάσιος
Ο Άγιος Εάσιος είναι άγνωστος στον Συναξαριστή του Αγίου Νικόδημου και τα Μηναία. Η μνήμη του βρίσκεται στον Παρισινό Κώδικα 1621. Σύμφωνα με το υπόμνημα που υπάρχει εκεί, ο Άγιος Εάσιος έζησε επί Διοκλητιανού (284 – 304 μ.Χ.) και καταγγέλθηκε σαν χριστιανός στον άρχοντα Καλβησιανό. Και αφού ομολόγησε τον Χριστό, πρώτα τον έδεσαν χειροπόδαρα, έπειτα τον κρέμασαν πάνω σ’ ένα ξύλο και τον έγδαραν με σιδερένια νύχια. Κατόπιν του έσπασαν τις κνήμες και τον έριξαν στη φυλακή. Στη συνέχεια, αφού τον έβγαλαν από τη φυλακή και τον βασάνισαν πάλι σκληρά, τελικά τον αποκεφάλισαν. Η βιογραφία του μάρτυρα αυτού, είναι όμοια με αυτή του μάρτυρα Εΰπλου (βλέπε 11 Αυγούστου) και καθόλου απίθανο ο Εΰπλους, από απροσεξία, να έγινε Εάσιος.