Εορτολόγιο: Ποιοι γιορτάζουν σήμερα Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου 2024

Δείτε ποιοι γιορτάζουν σήμερα, Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου 2024.

Σύμφωνα με το Εορτολόγιο, Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου, είναι της Αγίας Φωτεινής, της Αγίας Ανατολής της Μάρτυρος, του Οσίου Πορφυρίου, του Αγίου Σεβαστιανού Δουκός, του Αγίου Φωτεινού του Μάρτυρος.

Γιορτάζουν τα ονόματα: Ανατολή, Πορφύριος, Πορφυρός, Πορφύρης, Πορφυρή, Πορφυρία, Πορφύρα, Πορφυρώ, Πορφυρούλα, Σεβαστιανός, Σεβαστίνος, Σεβαστός, Σέβος, Σέβης Φωτεινή, Φώτω, Φώφη, Φωτούλα, Φαίη, Φωφώ Φώτιος, Φώτης, Φωτεινός, Φώτις.

Οι Άγιοι:

Αγία Φωτεινή η Σαμαρείτις

Η Αγία Φωτεινή η Σαμαρείτις είναι Μεγαλομάρτυρας και Ισαπόστολος της Χριστιανικής Εκκλησίας. Πρόκειται για την ταπεινή «γυνή εκ Σαμάρειας» με την οποία συνομίλησε ο Ιησούς Χριστός κοντά στο Πηγάδι του Ιακώβ ή «πηγή του Ιακώβ», όπως αναφέρεται στο κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον (4, 5-42). Το πραγματικό όνομά της, όπως και λοιπές ιστορικές μαρτυρίες αγνοούνται.[1] Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη της κάθε χρόνο στις 26 Φεβρουαρίου και μνημονεύει το γεγονός αυτό την «Κυριακή της Σαμαρείτιδος», την τέταρτη Κυριακή μετά το Πάσχα. Σύμφωνα με την Ευαγγελική περικοπή, ο Ιησούς ταξίδευε από την Ιουδαία στη Γαλιλαία. Φτάνοντας έξω από μια πόλη της Σαμάρειας, που λεγόταν Συχάρ ή Συχέμ, κάθισε κοντά στο πηγάδι του Ιακώβ να ξεκουραστεί. Τότε πήγε μια Σαμαρείτιδα να βγάλει νερό από το πηγάδι και ο Ιησούς της ζήτησε να του δώσει να πιει. Εκείνη παραξενεύτηκε επειδή οι Ιουδαίοι και οι Σαμαρείτες απέφευγαν κάθε επικοινωνία λόγω παλιάς έχθρας. Κατά τη συνομιλία τους, ο Ιησούς τής αποκάλυψε πως Εκείνος δίνει το «ζωντανό νερό», που όποιος το πιει ποτέ δεν θα διψάσει αλλά μέσα του θα αναβλύζει νερό ζωής αιώνιας, καθώς και πτυχές της προσωπικής της ζωής. Αφού της έκανε γνωστή τη διδασκαλία Tου, η Σαμαρείτις πίστεψε σ’ Aυτόν. Βαπτίστηκε με το όνομα Φωτεινή κι έγινε κήρυκας του Ευαγγελίου. Σύμφωνα με την εκκλησιαστική παράδοση, που απηχεί στα Μηναία, η αγία Φωτεινή μαρτύρησε επί Νέρωνος, μαζί με τις πέντε αδελφές της και τους δύο γιους της, τον Ιωσή και τον Βίκτορα, στη Ρώμη. Επίσης, περιέχεται μακροσκελής ιστορία περί της δράσεως της αγίας Φωτεινής, η οποία όμως μάλλον δεν απηχεί σε πραγματική ιστορία.[2] Έτσι η αγία Φωτεινή φέρεται να κήρυξε το ευαγγέλιο, μετά του υιού της Ιωσή, στην Καρθαγένη της Αφρικής (τη γνωστή Καρχηδόνα), όπως και ο Δούκας και αδελφός του Βίκτωρας. Όλοι μαζί συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν στη Ρώμη, όπου υπέστησαν βασανιστήρια.

Απολυτίκιο

Την πηγήν δεξαμενή της σοφίας και χάριτος, εκ χειλέων Κυρίου Φωτεινὴ Ισαπόστολε, νομίμως ηγωνίσω πανοικεί, και νέμεις φωτισμόν παρά Θεού, τοις προστρέχουσι τη σκέπη σου τη σεπτή, και ευλαβώς βοώσι σου. Δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω χορηγούντι δια σου, χάριν ημίν και έλεος.

Αγία Ανατολή

Ἀνατολὴν εὕρηκε τὴν νοουμένην, Ἀνατολὴ τμηθεῖσα γενναιοφρόνως. Η Αγία Ανατολή ήταν η πρώτη αδελφή της Αγίας Φωτεινής (βλέπε ίδια ημέρα) και μαρτύρησε δια ξίφους.

Όσιος Πορφύριος επίσκοπος Γάζης

Ὤ τὶς παρέλθῃ, τὶς δὲ καὶ παραδράμῃ Τὸν Πορφύριον, κἂν παρῆλθεν ἐκ βίου; Πορφυρίοιο νέκυν κρύψε χθὼν εἰκάδι ἕκτῃ.

Ο Όσιος Πορφύριος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη από πλούσιους και ευσεβείς γονείς. Αφού εγκατέλειψε και γονείς και πλούτη, στα χρόνια της βασιλείας του Αρκαδίου και Ονωρίου, αναχώρησε για την Αίγυπτο που ήταν τότε μεγάλο μοναστικό κέντρο και έγινε μοναχός σε σκήτη. Μετά πενταετή διαμονή ήλθε στα Ιεροσόλυμα και κήρυσσε στους Ιουδαίους και τους Έλληνες το Ευαγγέλιο του Χριστού. Εκεί ασθένησε σοβαρά από κίρρωση του ήπατος, αλλά παρά την ασθένειά του δεν παρέλειπε καθημερινά να επισκέπτεται το Ναό της Αναστάσεως και τα άλλα ιερά προσκυνήματα, προκαλώντας τον θαυμασμό των άλλων προσκυνητών. Μεταξύ αυτών ήταν και ο Μάρκος, ο μετέπειτα βιογράφος του Πορφυρίου, ο οποίος είχε μεταβεί, επίσης, για προσκύνημα από την Ασία στα Ιεροσόλυμα και από τότε συνδέθηκαν διά βίου. Ο Μάρκος αποδείχθηκε πιστός και χρήσιμος συνεργάτης του, ανέλαβε μάλιστα να τακτοποιήσει μια σοβαρή εκκρεμότητα που είχε αφήσει στη Θεσσαλονίκη ο Πορφύριος, τον καταμερισμό δηλαδή της οικογενειακής περιουσίας του με τα ενήλικα πλέον αδέλφια του. Κατά την διάρκεια της απουσίας του Μάρκου στη Θεσσαλονίκη, η υγεία του Αγίου Πορφυρίου αποκαταστάθηκε θαυματουργικά, κατόπιν οράματος της σταυρώσεως του Κυρίου και του ευγνώμονος ληστού. Ο Μάρκος διεκπεραίωσε την υπόθεση με τον καλύτερο τρόπο και επέστρεψε με το μερίδιο της περιουσίας, ύψους 4.400 νομισμάτων και με πλήθος αργυρών σκευών και πολύτιμων ενδυμάτων, τα οποία σύντομα εκποίησε και μοίρασε στους πτωχούς και στα μοναστήρια των Ιεροσολύμων και της Αιγύπτου, τα οποία ήταν πολύ πτωχά. Εκεί χειροτονήθηκε, το έτος 392 μ.Χ., Πρεσβύτερος από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Ιωάννη Β’ (386 – 417 μ.Χ.). Μετά την κοίμηση του Επισκόπου Γάζης Αινείου, το 395 μ.Χ., εξελέγη Επίσκοπος της Γάζης και χειροτονήθηκε από τον Επίσκοπο Καισαρείας Ιωάννη. Εκεί, αφού επιτέλεσε πολλά θαύματα, οδήγησε και πολλούς εοδωλολάτρες και αιρετικούς στην αληθινή θεογνωσία. Για να προστατεύσει ο Άγιος το ποίμνιό του από τις αδικίες των Εθνικών και των αρχόντων, δεν δίστασε να μεταβεί στην Κωνσταντινούπολη και να ζητήσει την συνδρομή των αυτοκρατόρων Αρκαδίου (395-408 μ.Χ.) και Ευδοξίας. Εκεί συνάντησε και τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο (βλέπε 13 Νοεμβρίου), ο οποίος τον συνέστησε στον Αμάντιο τον κουβικουλάριο και στους βασιλείς και στήριξε με θέρμη το αίτημά του να καταστήσει γνωστή στους βασιλείς την τυραννία των πολιτικών αρχόντων που καταπίεζαν τον λαό. Παρά τις αρχικές του αντιδράσεις ο βασιλέας επείσθη και χορήγησε στον Άγιο Πορφύριο βασιλικό διάταγμα με το οποίο περιόριζε την δράση των ειδωλολατρών και των λοιπών αιρετικών και με βασιλική χορηγία ανήγειρε εκκλησίες εκεί όπου προηγουμένως βρίσκονταν ειδωλολατρικοί ναοί. Κατάφερε δε ο Άγιος τα κατεδαφιστεί το Μαρνείον, ο περίφημος ναός των Εθνικών Γαζαίων, που είχε ιδρυθεί από τον αυτοκράτορα Αδριανό το έτος 129 μ.Χ. Στην θέση του ανοικοδομήθηκε περικαλλής ναός με χορηγία της αυτοκράτειρας Ευδοξίας, η οποία απέστειλε για τον σκοπό αυτό στην Γάζα τον Αντιοχέα αρχιτέκτονα Ρουφίνο. Ο ναός αυτός, που ονομάστηκε Ευδοξιανός, είχε 32 μεγάλους κίονες από καρυστινό μάρμαρο και τα εγκαίνιά του έγιναν το Πάσχα του 407 μ.Χ. Κατά τα μετέπειτα έτη ο Άγιος Πορφύριος εργάστηκε για την συγκρότηση της Επισκοπής του. Με ζωηρά χρώματα διασώζει ο βιογράφος του Μάρκος, την φιλανθρωπική και ιεραποστολική του δράση. Το έτος 415 μ.Χ. έλαβε μέρος στη Σύνοδο της Διοσπόλεως, υπό την προεδρία του Πατριάρχου Ιεροσολύμων Ιωάννου Β’. Η Σύνοδος αυτή ασχολήθηκε με τον θεολόγο Πελάγιο, ο οποίος είχε καταφύγει στα Ιεροσόλυμα κοντά στον Ιωάννη, μετά την σύγκρουση που είχε στην Αφρική με τον ιερό Αυγουστίνο, Επίσκοπο Ιππώνος (τιμάται 15 Ιουνίου) για τα θέματα του προπατορικού αμαρτήματος και της θείας χάριτος. Στη Σύνοδο αυτή ο Πελάγιος αθωώθηκε, αφού αποδέχθηκε τη βασική διδασκαλία, ότι η θεία Χάρη είναι απαραίτητη για τη σωτηρία του ανθρώπου. Ο Άγιος αναπαύθηκε το έτος 420 μ.Χ. μετά από σύντομη ασθένεια, σε ηλικία 72 ετών, «τὸν καλὸν ἀγῶνα τετελεκῶς πρὸς τοὺς εἰδωλομανεῖς ἕως τῆς ἡμέρας τῆς κοιμήσεως αὐτοῦ».

Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’.

Πορφυραυγέσιν ἀρετῶν λαμπηδόσι, καταλαμπρύνας σεαυτὸν Ἱεράρχα, καθάπερ φῶς ἐξέλαμψας Πορφύριε σοφέ, λόγοις γὰρ καὶ θαύμασιν, ἀληθῶς διαπρέψας, πάσιν ἐβεβαίωσας, εὐσέβειας τὴν χάριν καὶ νῦν Χριστῷ ἀΰλως λειτουργῶν, ὑπὲρ τοῦ κόσμου, μὴ παύση δεόμενος.

Άγιος Σεβαστιανός ο δούκας

Σεβαστιανῷ τοῦτον εἴπω τὸν λόγον. Σεβάζομαί σε, τὴν κάραν τετμημένον.

Ο Άγιος Σεβαστιανός ήταν ηγεμόνας της πόλεως της Καρθαγένης. Ασπάσθηκε τη χριστιανική πίστη από τον ευαγγελικό λόγο του υιού της Αγίας Φωτεινής Φωτεινού (βλέπε ίδια ημέρα) και μαρτύρησε επί αυτοκράτορα Νέρωνος (54 – 68 μ.Χ.).

Άγιος Φωτεινός

Τὶς οὗτος ἀτμὸς ἐκ ζεόντων αἱμάτων; Φωτεινὸς ἄρτι Μάρτυς ἐτμήθη κάραν. Ο Άγιος Φωτεινός ήταν ο πρωτότοκος υιός της Αγίας Φωτεινής (βλέπε ίδια ημέρα) και μαρτύρησε δια ξίφους.