Αραβική άνοιξη: Τι συνέβη στις 6 χώρες που ανέτρεψαν τα καθεστώτα τους;

Ο Μπασάρ Αλ Άσαντ «δραπέτευσε» τη Συρία και βρήκε καταφύγιο στη Μόσχα, 13 χρόνια αφότου ξέσπασε η Αραβική Άνοιξη. Προηγήθηκε ένας πολυετής, άκρως καταστροφικός εμφύλιος και μία αιφνίδια επιχείρηση – αστραπή από τους αντάρτες του Αλ Τζουλάνι.

Από τις έξι χώρες που έζησαν τα μαζικά κινήματα διαμαρτυρίας το 2011, ο Άσαντ είναι ο πέμπτος ηγέτης που ανετράπη σχεδόν 10 χρόνια μετά τους 4 προηγούμενους.

Αναδρομή στο παρελθόν

• Η Αραβική Άνοιξη ξεκίνησε στην Τυνησία και ο πρόεδρος της Τυνησίας Ζιν αλ-Αμπιντίν Μπεν Άλι ήταν ο πρώτος που ανατράπηκε, τον Ιανουάριο του 2011.
• Ο πρόεδρος της Αιγύπτου Χόσνι Μουμπάρακ έπεσε τον επόμενο μήνα.
• Ο πρόεδρος της Λιβύης Μουαμάρ Καντάφι σκοτώθηκε τον Οκτώβριο του 2011,
• ενώ ο πρόεδρος της Υεμένης Αλί Αμπντουλάχ Σάλεχ παραιτήθηκε τον Φεβρουάριο του 2012.

Η Τυνησία ήταν η μόνη χώρα, η οποία έχτισε μία βιώσιμη δημοκρατία στον απόηχο της Αραβικής Άνοιξης, αλλά τα τελευταία χρόνια έρχεται αντιμέτωπη με οικονομική κρίση και τη διολίσθηση του πρόεδρου Καΐς Σαγιέντ στον αυταρχισμό. Η Αίγυπτος πραγματοποίησε δημοκρατικές εκλογές το 2012, που έφεραν τους ισλαμιστές στην εξουσία. Έναν χρόνο αργότερα την εξουσία πήρε ο Αμπντέλ Φατάχ Ελ Σίσι με πραξικόπημα. Λιβύη και Υεμένη υποφέρουν για πάνω από μία δεκαετία, παγιδευμένες στον εμφύλιο πόλεμο και την αστάθεια.

Το Μπαχρέιν είναι η μόνη μοναρχία που επιβίωσε των διαδηλώσεων του 2011 και ο Χαμάντ μπιν Ίσα Αλ Χαλίφα παραμένει στον θρόνο του. Σε άλλες χώρες της περιοχής, όπως το Μαρόκο και το Σουδάν, ξέσπασαν επίσης διαδηλώσεις πριν από 13 χρόνια, αλλά όχι στην έκταση εκείνη που είδαμε στα άλλα 6 κράτη. Άλλες αραβικές χώρες όπως το Μαρόκο και το Σουδάν είδαν σημαντικές διαμαρτυρίες το 2011, αλλά όχι στην κλίμακα των έξι που αναφέρθηκαν παραπάνω.

Μια «δεύτερη Αραβική Άνοιξη» έπληξε την περιοχή το 2018, με την ανατροπή ενός άλλου ισχυρού ηγέτη, του Σουδάν Ομάρ αλ Μπασίρ. Το Σουδάν είναι πλέον βυθισμένο σε έναν βάναυσο εμφύλιο πόλεμο.

Πηγή: www.axios.com